এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
৮৭
কদম-কলি
আনন্দৰ কণা
সৰগৰ আনি,
মৰ্ত্তত মোক যোগায়॥
(৫)
গা বীণ গা,
অমৃত সঙ্গীত,
শুকানে মেলক কুঁহি,
প্ৰবাস-ভাগৰ
আতৰি পলাওক,
মুখত ওলাওক হাঁহি।
বীণৰ বৰাগী!
বৰাগী নহৱ,
দুখীয়া, নহৱ তই;
আনন্দৰ কণা,
ৰসৰ নিজৰা,
বীণতে বান্ধিছ ঐ!
নমা ঐ! নমা ঐ!
আকাশী অমিয়া,
আকাশী-গঙ্গাৰ দৰে৷
দে মোক, দে মোক,
বৰাগী ককাই ঐ!
পিওঁ মই নিছিগা ধাৰে৷
