এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
৬
কদম-কলি
বেপটোৱেপতি
| শীতল হওক গুণ
কথাটি বুজে,
সুৰটি বুজিছে।
| জন্মজন্মান্তৰে শুনা
সি জন্মৰ সোৱৰণি
সোৱৰাইছ,
| হে আলসুৱা বীণা।
সৰগ বাতৰি
সৰগৰ বীণে
অবুজ ভাষাৰে গায়;
বুজিও নুবুজো,
বুজিম সকলে,
| তেতিয়া, সিপুৰী পায়।
সৰগৰপৰা
নামি আহি বীণে।
| সৰগ বাতৰি দিলে;-
“সৰগ এৰিছা,
আকৌ সৰগ।
পাবা গৈ” বুলি সি কলে।
- সদায় নাথাকে
প্ৰবাসৰ দুখ, . বীণৰ সুৰে বিনায়।
