এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১৩৪
কদম-কলি
উষাৰ পোহৰ, বসন্ত মলয়া,
নিয়ৰে তিৱোৱা যুই,
শতেক বছৰ সম্ভোগ হওক,
আশীৰ্বাদ দিওঁ মই।
১৮৩৫ শক।
ভাদ, হাওড়া৷
⸻⸻
ঈশ্বৰ আৰু ভকত
বৈকুণ্ঠৰেপৰা হৰিয়ে শুধিলে—
“কোন কোন আহিবৰ হল?”
নাম-লোৱা ভকতে সদৰি বুলিলে—
“নামতে গৈ আছোঁ তল। ”
বৈকুণ্ঠৰে পৰা গোসাঁয়ে মাতিলে—
“আহা হে ভকতসকল!”
নাম-লোৱা ভকতে লাহেকৈ বুলিলে—
ভকতিত পাই লওহঁক বল।
প্ৰভুৱে মাতিলে, “বাপু মোৰ ভকত হে,—
প্ৰসাদ লবৰে হল। ”
ভকতে বুলিলে “প্ৰভু বাসুদেউ,
নামতে ভোক পিয়াহ গল। ”
