যিনিমিয়া। [ ৪৪; ২২৪৬; ৮। ২ মনত পড়া মাই? এই কাৰণে যিহোৱাই। মা মিৰৰ ৰা ফৰীকে এ তোমালোকৰ দুৰ্ম নিমিত্তে, আৰ তোমা | লবলৈ বিচৰ শক্ৰবোহাতসমৰ্পণ। লোকে কৰা ঘিলীয়া কাৰ্যৰ নিমিত্তে অসহি থাকিব নোৱাৰিলে; এই হেতুকে তোমালোকে
- আমি দেখাৰ দৰে, তোমালোকৰ দেশ নিবাসী-
| যোনিৰ পুত্ৰ যিৰি না হিয়া- পন্য হৈ, ধ্বংসস্থান আৰু কিয় শাওৰ বিষয় কীম ত্বৰ চতুৰ্থ বছৰ নোয়াপুৰ ২০াল। তোমালোকে ধূপ লালা, যিহোৱাৰ থাকে এইবোৰ কথা বিমিয়াৰ যুখৰ পৰ বিৰুড়ে পাপ কৰিলা, যিহোৱয় ধকল কাণ] পূখী এখণিত লিখা সময়ত বিভিন্ন এ নিদিলা, তেওঁৰ ব্যৱস্থা, বিধি, কি সান:] বাদীয়ে তেওক এই কথা কলে, হকি , ই- পাৰে নচলিলা; এই নিমিত্তে আলি দেখাৰ | লেয় কৰ বিহোৱাই তোমাক এই সে দৰে তোমালোকলৈ এই অমল ঘটল। | কৈছে, তুমি কলা, যে, হা হয়, যা সাশ্য ২০ তাত কে যিনিমিয়াইসকলো লোকবিলাকক।। পাৰ! কিননা যিহোৱামেৰ বেলাতে শোক আৰু সকলো তিতাক কলে, হে মিচৰ দেশত লগ লগাই দিছে; ময় কেকাই কেক একা আটাই যিদী লোকবিলকি, যিহোৱাৰ] ৪ হৈছে, অলপো নিয়ণি নেপা। তুমি কে বাক্য খনা; ইস্ৰায়েলৰ দৰ বাহিনীবিলাকৰ কোৱ, যিহোৱাই এই কথা কৈছে, দেখা, যিহোৱাই এই কথা কৈছে, আমি আকাশ, | বি সানিলো, তাক মি, আৰু ময় বিসে, ৰাণীৰ উদ্দেশে ধূপ লাবলৈ, আৰু তেওৰ তাক উঘালিম, আৰু গোটেই দেশত এসেৰে উদ্দেশে পেয় নৈবেদ্য চালিবলৈ আমি কা| কৰিম। তেন্তে তুমি নিৰ নিমিত্তে মহৰ বিচা- সম্পবোৰ অৱশ্যে সি কৰিম, এই বুলি | ৰিছ নে? সেইবোৰ নিবিচাবি; বিয়নে, কৈ তোমালোকে, আৰ তোমালোক তিতা যিহোৱাই কৈছে, ময় সকলো মালৈ অমল বিলাকে মুখেৰ কথা কলা, আৰু তেৰে তাক যমি; কিন্তু তুমি যি যি ঠাইলৈ ঘৰ, সেই সিও কছি; বাৰু, তোমালোকৰ সল্প | সেই ঠাইত ময় তোমাক লুটবলে তোমায় সি কৰ, আৰু তোমালোকে আপোনাবিলাকৰ প্ৰাণ দান কৰিম। ২ সপ সামফল কৰা। এই হেতুকে, যে মিচৰ দেশত থকা আটাই যিদী লোকবিলাক, যিবো- নাবিলা যিশী। বাৰ বাক্য শুনা; যিহোৱাই কৈছে, দেখা, ময় | বিচ্য বিষয়। আপোন মহানাম লৈ শপথ কৰি, যে, জাতিবিলাকৰ বিষয়ে বিটিনিয়া - যিহোৱাৰ জীৱনৰ শপথ বুলি কৈ এই গোই বাদীৰ ওচৰলৈ অহা বিহোৱা। মিচৰ দেশত কোনো যিদী মানুহে মোৰ নাম মিৰৰ বিষয়। যেদিনাৰ পুৰ বিয়াৰ ২। আৰু মুখত নানিব। দেখা, সিবিলাক মলয় বিষমকামৰ ব্যত্বৰ চতুৰ্থ বা বা নিমিয়ে নয়, কিন্তু অমলৰ নিমিয়েছে ময় সি না মধদূৰেচৰে পৰাজয় কৰা যাৎ নয় বিলাকলৈাগি থাকিম; আৰু এই মিচৰ দেশ | পীৰৰ কৰ্কমীচত থকা মিয়া না কৰে থকা সকলো যিদী লোকক তৰোৱাল আৰু নমোৰ সৈন্যসামিৰ বিষয়। আলিৰ ধাৰায় নিঃশেষে বিনষ্ট কৰা হব।] • তোমালোকে চাল আৰু ফৰ যত কা, এটি ২৮ আৰু তৰোৱালৰ পৰা বা পোৱা অতি অলপ • কবিৰ নিমিতে এৰ চাপ। যে অ- মানুষ এই মিচৰ দেশৰ পৰা যিদা দেশলৈ ৰোখিবিলাক,ঘোড়াবোৰ কোৱা,বেড়াই, , উলটি যাব; তাতে মোৰ নে সিবিলাকৰ, কাৰ আৰু শিৰেক টুপি পিছি, আগলৈ গৈ বাক্য ৰব, এই মিচৰ দেশত প্ৰবাস কৰিব। থি হোৱা, বড় কোৱা, পি। অৰ্থে ইয়াত সোমোৱ অটাই অৱণিযিদী। ৫ম কিয় এনেকুৱা দেখি? নিত ব্যাকুল ৯ লোকবিলাকে কি নিব। যিহোৱাই কৈছে, হৈছে, পাহৰি গৈ; নিতিৰ বীৰবিলাকে তোমালোকৰ অমলৰ নিমিতেছে যে মোৰ বাক্য | বিল হৈ বেগাই পলাইন আৰু পান অৱশ্যে কলিয়াব, তাক তোমালোকে জানিবৰনোয়; যিহোৱাই কৈছে, চাৰিওফালে সি। নিমিত্তে, ময় যে এই ঠাইত তোমালোকক দণ্ড ৬ বেশী লোক পলাই যাব নোৱাৰে, বীৰ সব দিম, তাৰ প্ৰমাণ অর্থে এয়ে তোমালোকলৈ | নোৱাৰে; উত্তরকালে কাং নদীর পাত নিহত ৩• চিন এব; যিহোৱাই এই কথা কৈছে, দেখা, | • উতটি খাই পড়িছে। যার ফলশকে মৈয়ে মা যেনেকৈ যিহূদার চিদিকিয়া রজাক তেওঁৰ নিচিনাকৈ আকলিম কহি, নীল শীয় মিটি প্রাণ লবলৈ বিচৰা তেওৰ শত্ৰু বালির বুজমাকে বাঢ়ি অহা শো অন কোনও শিং মীন নদরের হাতত সমৰ্পণ করিফিসে, তেনেকৈ। নদীর নিচিনাকৈ বাঢ়ি আহিছে, আৰু তাৰ ৪১
