৪৩; ৯:- ৪৭; ২13
- বিনিমিয়া। .
লাহে লীবোৰ নিচিনাকৈ আলন |ব, খ অল্প দিলীয় বি। মিচৰ অতি . ফয়ছ; আৰ কি , ময় খাটি পৃথিবীতল | সুৰ টেইলী গৰু। কিন্তু উত্তৰ দিশৰ পৰা নিয়াম, ৰ আ আৰ কিবলীৰিক]২০ এ আবিল, পালেহি। তাই মাত থকা -মি।হেবেঙ্গলিক, উট যোৱা; যথ 1: অ অ ধোৱাৰে দলই দাড়ি নি • বিলকি, বাতুল ফিটিনাড়ি যে; বীৰ- চিল;কিলো দিয়ে বিখ হৈ গৈছে, একে | বিল, চালথায়ী আট, আ খৰ| এৰ পণ থিকেই নিদিলে; কাৰণ ধত বোৰ দিয়া শীয় লোকবিলাক বা লিৰ আপ দিল, বিতিৰ দপ্তৰ সময় সিং ১ ওলাওক। লি . এই নি বাহিনীনি| এচ উপড়ি। বলাই যাওঁতে, তাৰ এ যিহোবাৰ দিল, তে শবোৰক প্ৰতি এক সাপ যে শ মিছিল বে; | কল দিবলৈ এতিকাৰ না দি; ৰT লিশে শক্ৰৰ সসৈন্যে যা কৰি, কাঠ- • বলে একটি হেলম পলাষ, আৰু সিং: সময় নিচিনাকৈ ৰে ভাই আমণ জয় পেলৰি শyি; মিলে না। যিৱািই ছৈ, দিপাই কাঠনী দেশত ফমিনীৰ পীৰ বাহিনীবিলাকৰ এ। গ্য, ভপি দিতে তা কাট পেলবি; ১১ যিহোৱা' এক হৈছে। বে কু মিৰ | কিনে নিতে কি কিকৈয়ে অধিক | ' বীয়াৰী, তুমি fণশিষলৈ উঠি গৈ মুনকা আৰু কলংখ্য। মিৰীৰী ব্যক্তি বি;
- গছৰ শ লো; তুমি বৃথাৰ অনেক ঔষধ | কাইক উদেবকৰ হাত সমৰ্পণ ক্যা
- ব্যৱহাৰ কৰি, তোমাৰ সুস্থতা মাই। দাবি। ইতিমুলৰ দৰ বাহিনীবিলাকৰ যিবো-
- বোৰে তোমাৰ অপমান কথা শুনিছে, অকি। বাইকৈছে, দেখ, মা সেতি থকা আমোনিক,
'তোমাৰ টিয়ৰ শবদেৰেপখিী পৰিপূৰ্ণহৈছে; কি, ঠিক আৰু কাৰ দোষোক, আৰু কিয়নো ধীৰে ধীয়ত খুশা থাই দুয়ো একেলগে | তাৰ বিলাক, এনে কি,ৰৌণ আৰু তেত পতিত হল। ২৬সা কৰা সকলোকে দণ্ড দিম; আৰু সিহঁতৰ ১৬ বালিৰ মধদৰেচয়ে আছি মিচৰ প্ৰাণ বিচাৰি ফুৰাবোৰৰ তত, ববিৰ না দেশ পায় কবিৰ বিষয়ে বিমি ভাব বুখ আৰু ৰে ন জীবিলাক বাদীক কোৱা যিহোৱাৰ বাক্য। হত নয় বিভক সমৰ্পণ কী; তথাপি, ১০ তোমালোকে মিৰত প্ৰচাৰ কৰ, মিথুদোল | যিহোৱাই কৈছে, পাহুত সেই দেশ অগিৰ | ঘোষণা কৰা, মোক আৰু তাহেচত ঘোষণা কাল, হৰে সনি। কিন্তু হে মোৰ • কৰ। তোমালোকে কোৱা, “তুমি আগলৈ| দাস ঘৰে স মকব, হে ইব্ৰয়েল, গৈ থিয় হোৱা, আপোনাকে যুক্ত কৰা; | | চাকুত লয়; কি দেখা, এ দু পা কিয়নো তৰোৱালে তোমাৰ চাৰিফালে গ্ৰাস | | সোমা, আৰু ৰী-অধ্যায় একা দেশৰ প্য। ১ কৰিছে। তেমৰি বলবান জনক কেলেই শে তোৰ বাৰু মিয়াৰ কম; তাতে থাকো | লোৱাল। সি থিয় হৈ নেকিল; যিনো | ঘূৰি আহি লি আৰু নিশ্চিত হৈ থাকিব, ১০ বিদেৱািই তকি পেলালে। তেও অনেক উটি | ২৮কোলেও তেওঁক অ লেদে। যিহোৱাই | ধূলে, এলে কি নিতে পাৰে পাপড়ি কৈ, হে সৰ দাম থাকো , ভয় নক-
- হল; আৰু সিহঁতে ফলে, উঠা, আমি এই | কিবা; নিলো ময় তোমাৰ লগত আয়;
সংহাক তয়োৱালৰ মুখৰ পৰা আপোন জাতিৰ কাৰণ, ফিৰি মালৈ তোমাক খেদিলে, ওচৰলৈ আৰু আমাৰ দেশলৈ উলটি যাও সেই আইকি ময় নিয়ে সব কৰি- ক। নিতে তাত চিৰি ফলে, মিচৰ্য ৰক্ষা লেও, তোক নিঃশেষে সংহ নকৰিম; কিন্তু | 'ফৰেৰ লসাশাল; উেপসমকৃথায় তোমাক সুবিচাৰে শায়ি: কিম, 'তোমাক ৮মৰিলে। বিলাথিৱে মেৰে কোনোমতেই দশ নিদিয়াকৈ ৰেষ্ট্ৰে। • 'এখত বই ফৈ; যেময় শপথ, পলেষ্টীয়াৰিলাৰ বিষয়। শতব্যে আৰু তাৰোযল, আৰু সৰু এৰ পাত একা কৰ্মিল যেনে, মিৰে তে ৰৌর ঘা লৌ প্রহার করতে, তেনে হৈ আহিব। বিচশিলিনীীয়ী, খুলেীবিলার বিয়ে যিৱিমিয়া - 'বী-আঘাসেবার মিলিয়ে আলোকায়য়া-1 বাদীলৈ অহা যিহোৱাৰ বাক্য। এশীয় লো; কিয়নো মোক উঠাই |। যিকোৱাই এই কথা কৈ যে, উর দিশ পর সব বাঢ়ি আহি, সেয়ে প্লাবন • পল পুৰে স্পৰ্শ দল এনিবিজ মুক্ত | কত ল পানী মৈ, দেশ আৰু তাত থকা সকলোকে, নগর আৰু তাৰ নিৰাশীবিলাকৰ 759
