যিয়া। ( ৩০; ১৮-৩১;! পলাই যাব।; শেষত তোমালোক পৰ্বত, চি; গত নিচিনাকৈ তোমালোক গত , আৰু এক পতাকাদৰ, আৰ উপপৰ্বতৰ ওপৰত থক। যিহোৱাৰ পৰ্বত ইয়েল শিলালৈ যাব নিচনতালিৰ নিচিনাকৈ অবশিষ্ট থাকি। মনেৰো বলাই বই যোৱা লোক নিটি ১৮ এই হেতুকে যিহোৱাই তোমালোকক দয়া কৰি|•• মাকে তোমালোকৰ মনত আনন্দ হব। আৰ বলৈ অপেক্ষা কৰিব, আৰু এই নিমিত্তে তে : যিহোৱাই আপোনাৰ অল কোধেয়ে আৰ তোমোক অনুগ্ৰহ কৰিবলৈ ভাব; কিয়নো; এলি কৰে। অগ্নিশিখাৰ, প্ৰচণ্ড বতাহ না যিহোৱা ন্যায় বিচাৰ কৰেছি। ঈশ্বৰ, যি সক। মুৰে, আৰু শিলাবৃদৰে আপোন মহিমাতি লোৱে তেওঁলৈ অপেক্ষা কৰে, সেই সকলে! ৰ শনাব, আৰু আপোনাৰ বাহ নমোৰ ধন্য। | ০১ দেখুৱাব। কিয়নো, যি অৰে দণ্ডেৰ আঘাত ১৯ কিয়নো এই জাতিয়ে চিয়োনত যিকালেমত! কৰিছিল, এনে আচুৰ যিহোৱাৰ মাতত তাগি বাস কৰি; তুমি আৰ নেকালিবা; তোমাৰ ও তোৰ চোখ। যিহোৱাই যি নিপি কাৰোক্তিৰ শবদ খনি তেওঁ অৱশ্যে তোমাক ও তাৰ ওপৰ পেলাব, তাৰ প্ৰতি কেবিত দয়া কৰিব; শামাকেই তেও তোক উত্ত্য। ধৰি আৰু বীণা বাবি; আৰু তেও মৃত • দিব। যদিও প্ৰস্তুৱে তোমালোকক স ত। তা যাই সিহঁতৰ লগত যু কবি; আহাৰ, আৰু ক্লেশযুক্ত জল দিয়ে, তথাপি কিয়নো এখন তো (দখ কৰা ঠাই পূৰ্ব- তোমাৰ শিক্ষকবিলাক আৰু একাই নেথাকিব,' কালৰে পৰা তৈয়াৰ আছে, এনে কি আৰ আৰু তোমাৰ চকুৰে তোমাৰ শিকবিলাকক নিমিত্তে মৃৎতে আছে; তেওঁ তাক দ অ' বলে ২১ দেখিবলৈ পাব; আৰ তোমালোকে লোকালে কৰিলে, তাৰ চিতাত ই আৰু অধিক ধৰি কি বাওঁফালে ঘুৰিবৰ সময়ত, তোমালোকৰ আবে; যিহোৱাৰ ফুৰে তাক গকসেত্য ৰে কাণে পাৰ পৰ এই বাক্য শনিবলৈ পাব, লায়। ২৫ এয়ে পথ, এয়েদি চলা। আৰু তোমালোকে | মিন সান। যিয়েই ক্ষা কৰা।
- আপোন অপোন কটা যুক্তিত মৰা পৰ পতা,
আৰু সাত ঢলা মুত্তিত মৰা সোণৰ পতা অশটি ৩৫ যিবিলাকে সহায় পাবৰ নিমিত্তে মিচৰলৈ কৰিব, আৰু তাক অশুটি বস্তুৰ নিচিনাকৈ - মামি যায়, আৰু ঘোড়াবোৰত ভৰসা কৰে, ২৩ পেলাই দি কব, দূৰ দূৰ। আৰু যিহতে তুমি : সিবিলাকৰ সাপ ব; সিবিলাকে অধিক দেখি মাটাত বব পাৰিব,'তাৰ নিমিত্তে তেও তোমাৰ! | ৰথত, আৰু অতি বলৱ দেখি অশ্বাৰোহী টীৰ অৰ্থে বৰষুণ দিব; আৰু তেও ভূমিৰ উৎ' বিশ্বাস কৰে, কিন্তু সিবিলাকে ইয়েলৰ পৰি প আহাৰ দিব; সেয়ে ৰসাল আৰু পুষ্টিকৰ অলৈ নেচায়, নাইবা যিহোৱাৰ ওচৰলৈ ব; সেই দিন তোমাৰ পশুৰ কিবোৰে বহল; ৫ মেযায়। তথাপি তেৱে আমনি, তেওঁ অমন ২৪ পথাৰত চৰিব। মাটী চা কৰেতা গৰু আৰু। যাব, আৰু আপোনাৰ বাক্য সলনি নকৰি; গাধবোৰেও, কুলাৰে জৰা আৰু চালনিৰে চলা। কিন্তু তেও কুকীবোৰৰ বংশৰ অবিতে, আৰু ২৫ সোৱাদ দানা খাব। আৰ মহত্যাৰ দিলা! দুৰাচাৰীতৰ সহায়কাৰীবোৰৰ অইিতে উঠিব। এখ কোঠবোৰ ভাগি পড়া সময়ত প্ৰত্যেক উচ্চ! • মিচরীয়াত মানুহ মাথোন,গর নয়; সি- গিরির ওপৰত আৰু প্রত্যেক ওখ পৰ্বতৰ ওপ' তর ঘোড়াবোরা মাংসমা, আ নয়; ২৬ রহ নৈ, আৰু পানীর জুরী ব; আৰু যি দিন। | যিহোৱাই আপোনার যত মেলিব; যি মনে যিহোৱাই আপোন প্ৰবিলাকৰ ভগ। অ! সহায় দিয়ে, সি উটি খাব, আৰু যি মনে যোড়া দিব, আৰু প্ৰহাৰত লগা যা সুস্থ কবি,। সহায় পায়, লি পতিত ব; আর সেই সৰু সেই দিন চর পোর সূৰ্যর পোরর নিচিনা; ৪ লোৱে একেলগে নষ্ট হব। কিয়নো বিয়েই হব, আৰু সূৰ্য্যর পোহর সাত গুণে অধিক, সাত। মোক এই দরে কৈছে, যেনেকৈ মৃগয়ায় বা দিনৰ পোহৰ সমান হব। যু সিংহই ধরা পষর ওপর উরি থাকেতে, ২। দেখা, যিহোৱাৰ নাম দুৱৈৰ পৰা আহিছে; তার বিরুদ্ধে মের-ক্ষীয়ানুহক মানুহে মাতি তেওঁর ক্রোধাগ্নি অলিছে; ওপৰলৈ উঠা তেওঁর; গোট খুৱালেও লিংতর মত সি ত নকরে, ৱিশি অতি উঠ; তেওর ৪৮ ক্রোথেরে পরি। আৰু সিহঁতৰ এৰাৱত আপোনাকে নয় মরে, পূর্ণ,আৰু তেওর জিব। গ্রাস করোতা অগ্নিপ। তেনেকৈ বাহিনীবিলকির বিযেৱাই মৃত কবি ২৮ তেও ভাতিবিলাকক ধ্বংসচালনিরে চালিবলৈ,। লৈ চিমনি পর্ধতর আর তার গিরি এগলৈ তেওর প্রশাসবায় ডিঙিলৈকে উঠা পাষনকারী। নামি আহিব। আর বার চারিওফালে উদি নদীপ, আৰু জাতিবিলাকৰ মুখত তিন ফুরা চরাইর নিচিনাকৈ বাহিনীবিলাকৰ যিয়ে- ২৯ লাগাম ৰে। পবিত্র তো পালন করা রাতির' বই যিকালেম রক্ষা করিব; আৰু করি 68)
