৬৫৪ পৰমগীত। [৩; ৮-৫, :
- সিবিলাক সকলো: ভয়াৱাল ধৰ্নোতা, আৰ || * হে কন্যা, লিমোনৰ পৰ মোৰ লগত আহা,
ৰণৰিদ্যাভ পটু। লিবানোনৰ পৰ মোৰ লগতেই আহ; ৰাকিলিৰ মৰ কাৰণে সিবিলাক এতিমৰ। অমনিৰ টিৰ পা, চমীৰ আৰু ৰ্মোণৰ ' কৰানত তোবাল বয়া। | দিৰ পৰ, ৯pলোমন ৰাই অপোনৰ নিমিতে লিনোনৰ সিংহৰেৰ গতিৰ ওৰ পা, আৰু না- কাঠেৰে এখন দোলা সানিলে।
- কী খাবোৰৰ পৰ্বতৰ প্যাচ
• ভেও তাৰ খুটাবো পেৰে নিৰ্মাণ কৰিলে; তেওঁ তাৰ অওজ ভাগ সোণেৰে,আৰু তাৰ বা| ৯৫ মোৰ নীপা না, তুমি যোৰ মন | দলিচাপ বেঙেনা বয়সূতীৰে কলে; মোহিত কৰি, আৰু তাৰ ভিতৰখন যিফালেময় জীয়াৰী তোমাৰ চকৰ এক কাফেৰে, তোমাৰ তিঙি বিলাকৰ প্ৰেমেৰে শোভিত কৰা হল। | এবাৰ ঘৰেৰে যে মম মোতিছি। ১১ হে চিয়োনৰ জন্মীবিলাক, যি মুকুট চললামনৰ | ১• হে মোৰ নীপা কমা, তোমাৰ প্ৰেম কেনে | বিবাৰ দিন, . মনমোহ! অ মনৰ আনন্দৰ দিন তে মা তোমাৰ প্ৰেম সাৰসত্কৈয়ো কেনে উত্তম। | ফৰত দিলে, তোমাৰ নানাবিধ সুগন্ধি তেলৰ ব্ৰা সকলো তোমালোকে বাহিৰলৈ গৈ সেই মুকুটেৰে বিভূ- প্ৰকাৰ সুগবিহুকৈয়ে কেনে উ! মিত যোৱা চলোমন ৰক চোৱা। ১১ হে কন্যা, মৌৰ কোহৰ পা পড়াৰ পৰে তোমাৰ ওঠৰ পৰ টোপাটেলে যে পড়ে; চলোমৰা বাৰ। তোমাৰ কি আগত ৰং আৰু দুখ আছে, | হে মোৰ প্ৰিয়া, দেখা, তুমি সুন্দৰী, দেখ, আৰু ভোমাৰ বৰ গৰু সিবানোনৰ পৰ | তুমি সুন্দৰী। নিচিনা। ওয়ৰ ভিতৰত থকা তোমাৰ চকু যৌড়ি দুদ | ১২ মোৰ ,নীপা কন্যা তুলাচাবি মাৰি যন্ত কপৌৰ নিচিল; | কৰা উদ্যান, তোমাৰ কেশ গিলিয় পৰ্বতৰ চলিত খই থকা তুলাচাবি মাৰি বড় কৰা মাদ, মেহৰ মা। | ছাগ এলাকৰ নিচিনা। । তোমাৰ দাতববাৰ দু দুটা পোৱালি থক,! ১৩ তোমাৰ পুলিয়ে উপবনপ; আৰু কোনেও পোৱালিৰ পৰা বঞ্চিত নোহোৱা, | তাজউম উম লগা দালিম গাছ আছে; গা ধৱাই আনি নতুনকৈ নোম কটা এনে মেৰ। তা টেকা আৰু ৰটামাংষী গছ আছে; | একাকিৰ নিচিনা। ১৪ আৰু জটামাংসীৰ লগত কুম, যুগবিচ, ৩ তোমাৰ ওঠ দুখন বা বৰণ এভাল সুতার দলচিনি, আৰু আটাই বিং কুরুকী, | নিচিনা, গভরস, অ আদি সকলো বিষয় প্রধান প্রধান আৰু তোমার মুখখনি অতি মনোর; | সুগন্ধি গছ আছে। ওরুণীর ভিতৰত থকা তোমার তুমি উদ্যান, দু,জীৱনজল না, এডুখৰি নিচিনা। আৰু লিবানোনর পা বৈ অহা ীপ। ৪ যি ঘৰৰ ওপৰত এক হাজার চাল, আটাই মহা- থীর। বীরবিলাকৰ ঢল অরা আছে, তোমর ভিতি অ লর নিমিত্তে স দায়দর | ১৬ হে উত্তরঃ বায়ু, পার পোৱা, হে দণির বায়ু, | অপ সেই ওখ ঘর নিচিনা। ৫ তোমার স্তন দুল, একেলগে গা, কনাড়ি ফুলনীত | সুগন্ধি ব্যর সুয়াণ লাবর নিমিত্তে মোঃ | চরা দুটা মৃগ পোৱালিৰ নিচিনা। উদামত বলো। মোর প্রিয়ই আপোনি উনিলৈ আদি লম্বী। | মাওক, ১ নিন পুড় পড়েমানে, আৰু ইয়াববার] আৰু আপোনাৰ উম ফলবোর কোন | চেমান, করোক। | ময় গরম পৰ্বতলৈ আৰু কুরু পৰ্বতলৈ যাও। নোম। শোন না। | যে মোর জীপা কলা, ময় আপোন হে মোর প্রিয়া, তুমি সর্বশুরী; উদ্যানত সোমালেহি।। তোমাত কোনো কল নাই। | ময় আপোন গান আৰু সুগগিটালো, 65 | আর্য,
