পৰমত। {; ৩-৩; ৭।] ৬৫৩ তুঘল ফ্য। ১৫ তোমালোকে আমাৰ নিমিত্তে শিয়াল, জাবাড়ীবোৰ নষ্ট কৰে। সৰু শিয়াল- ৩ কাঠনীয় গছৰোয়। মাঝত সুমখি। টোৰ | | বোৰ ধৰা; পছু যেনে, কিয়নো আমাৰ বাড়তি সাক্ষালতাবোৰ: কোবিলা মাৰ যোৰু বিয় ফেলে। চালিয়ে। ময় বড় আনন্দেৰ জোয়া , ১৬ মোৰ প্ৰিয় মোৰেই, আৰু ময়ো তেওঁৰেই; আৰু তেওঁৰ ফল মোৰ মুখত সোৱাদ লাগে। | তে কাড়ি ফুলনীয় মাৰ আপোনাৰ অকি ৪ তেওঁ মোক সাৰস পান কৰা অৰয়ৈ লৈ | গল, ১৭ নোৰ প্ৰি, বিন জুড় পড়েমানে, আৰু আৰু মোৰ পৰ প্ৰেমেই তেওঁৰ ধ্বজা বল। | fায়াৰে নুমোনে, ৫ তোমালোকে শান সাকাটাৰ মোক সবল | তুমি ঘুৰি গৈ ৰে, পৰ্বত মৃগ নাইবা যুব | মণিৰ শাশ হোৱা। আৰু সুমথিৰা টোৰে মোৰ প্ৰাণ ভউ; ৩ ৰীতি ময় অপোন শয্যাত প্ৰাণপ্ৰিয়ক মিম ম প্ৰেমতে পড়িতা আনে। | বিচাৰিলো; ৬ তেওৰ বাঁ হাত মোৰ চাৰ তলত আছে, | কিন্তু বিচাৰ কৰি তেওঁক নেপালো; আৰু তেওঁ সোঁ হাতে মোক আলিঙ্গন কৰিছে।।।ময় এতিয়া উট নগৰখনত সুৰে, • হে ঘিচালোমৰ মীৰীবিলাক, মন্তু এবাৰ আলি আৰু চত। মোৰ প্ৰাণপ্ৰিয়ক | যুগ আৰু কিবোৰ শপথ দি কৈ, | বিচাৰে, প্ৰেমে নিতে ইচ্ছা কৰেনলৈকে তোমালোকে এই বুলি তেওঁক বিচাৰিলো, কিন্তু নেপালে প্ৰেমক সাৰ নোপোৱাৰা, মগাবা। | ৩ নগৰত ফুৰোতা প্ৰহৰীবোৰ মোৰ আগত ওলাল; লক্ষ্মীয় ৰা। ময় সিহঁতক সুধিলো, তোমালোকে মোৰ প্ৰাণ- ৮ সেইয়া মোৰ প্ৰিয়ৰ মত, দেখা, তেওঁ | থিয়ক দেখিছিল নে? আহিছে, ও পাছে সিহঁতৰ ওচৰৰ পৰা অলপ আঁতৰ হৈ গৈ, পৰ্বতৰ ওপৰত ডেও দি, আৰু গিৰিবোৰৰ ময় প্ৰাণপ্ৰিয় পাশে; | ওপৰতাপ দি আহিছে। যেতিয়ালৈকে ময় তেওক মোৰ মাতুৰ ঘৰলৈ, মোৰ প্ৰিয় মৃগ বা খৃষা হৰিণ মিলি। অননীৰ ভিতৰ ধোটালিলৈ লৈ নগলো, সোৱা দেখা, তেও আমাৰ বেy পাছফালে। | তেতিয়ালৈকে ময় তেওঁক যাব নিদি ধৰি | বিয় হৈ আছে, ৰাখিলে। খিলিকিবোৰেদি চাই পঠাইছে, সেইবোৰৰ ( বিচালেমৰ বিয়াৰবিলাক, ময় পোৰৰ | চিলিখিয়েদি দেখা দিল। | যুগ আৰু হৰিণবোৰৰ শপথ দি কৈ, ১০ মোৰ প্ৰিয়ই কথা কবলৈ ধৰি মোক কলে, প্ৰেমে নিজে ইনকৰেমনলৈকে,তোমালোকে | “হে মোৰ প্ৰিয়া, উঠা; হে মোৰ মুশৰি, আই | প্ৰেমক সাৰ নোলোৱাবা, মগাবা। ১১ কিয়নো দেখা, জাৰকলি গল, কিশেম মীলা বাক্য। | আবষণৰ সময় শেল; ১২ পৃথিবীত ফুলববারে দেখা দিয়ে; ৬ গরম, কুনু আদি সুগন্ধিব্যবসায়ীর পীবোরর গানর সময় আহিল; সকলো বিধর সুগন্ধি বন্ধুরে সুবাসিত হৈ, আৰু আমাৰ দেশত কপৌর মাত শুনা গৈছে। বড় যেন হৈ অরণ্যর পর। সৌনী কোন ১ ভিম গহর কেঁচা টা পকিবলৈ ধরি, | আহিছে। আর সালতাবোর ফলিছে;
- দেখা, সৌৱা চলোমনর দোলা;
সেইবোরে সুঘ্রাণ প্রদান করিছে। | ত্রায়েলীয়া বীরবিলাকৰ মাৰ ৰাই 'মন হে মোর প্রিয়, উঠা; হে মোর সুন্দরি, আ। বীরে তার চাৰিওফালে বেরি ধরি ১০ শিলর কাটত, আৰু গঙ্গার তপত ঠাই থকা আহিছে। হেমোর কপোতি, মোক তোমার মুখ দেখিবলৈ আৰু তোমার • নগৰ মাৰ ৰা নাৰ ওচৰ যি মুকলি | মাত শুনিবলৈ দিয়া; ঠাইত মানুষে কোনো াম কাৰ্য আৰু বোলো, কিনে তোমার মামুৱা, আর তোমার মুখ আদি ৰে, আৰু সোধৰিা ৰা যায় এনে ঠাই ী।” 63 . সে আ বের করে
