১৪; ১২-১৫; ২৪।] ১ বংশাৱলি। ৪১৩ | তোৰ বোক বা পানীয় সেতু আৰ দৰে। ১• আৰু তেওঁৰ ভাই আ ন; আৰু উৰীয়েল, দিলে; এই কাৰণে সেই ঠাইৰ নাম বল সন্তানবিলাক মাৰ মুখ্য লোক অমীমাদব, ১২ পাটীম ( শান) বুখা হল। সেই ঠা| ১১ আৰু তেওৰ তাই এ বাৰ জন। পাছে দায়দে লিতে আপোনবিলাকৰ দেৱাববাৰ এড়ি। চাদোক আৰ অবিয়াৰ নামেৰ দুজন পুৰো- গল; তাতে দায়দৰ আতি সেবোৰ দুই | তিক, আৰু লেবীয়াবিলাকক, অৰ্থাৎ উৰীয়েল, ১৩ পোড়া হল। তাৰ পায়ে পলীয়াবিলাকে | অচায়, যেৱেল, চময়িয়া, ইলীয়েল, আৰু আকৌ আহি, লুই কৰিবলৈ সেই সমথলত | ১২ অনীনদিষক মাতি সিবিলাকক কলে, তোম- ১৪ সোল। তাতে দানে পুনৰায় গৰৰ মিত লোক লেবীয়বিলাকৰ পিতৃবংশৰ মূল মানুষ; যুধিলত, ঈগৰে ডেক কলে, তুমি সিহঁতৰ। ময় ইস্ৰায়েলয় ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ চমুকৰ নিমিত্তে লৈ পোনে পোনে উঠি নেযাব; কিন্তু সিং-| | যি ঠাই যত কৰিলে, সেই ঠাইলৈ তাক তৰ পাছফালেদি ঘুৰি গৈ নুনি গাছ কেইজোপাৰ | | অনিবলৈ, তোমালোক আৰু তোমালোকৰ ১৫ সখ সিহঁতৰ আগত উপস্থিত হব। সেই | ইবিলাৰুে আপোনাবিলাকক পবিত্ৰ কৰা। নানি গছ কেইজোপাৰ আগত সৈন্য যোৱাৰ | ১৩ কিয়নো, পূৰ্বে তোমালোকে তাক বৈ অনা নাই, নিচিনা শবদ শুনিলে, তুমি যুলৈ আগ এই কাৰণে আমাৰ বৰ যিহোৱাই আমাক বাটিৰ; কিনলা ঈগৰে পলেীবিলাকৰ | আঘাত কৰিলে; কাৰণ আমি বিধিমতে তেওক। সৈন্যসামন্তক আঘাত কবিৰ অৰ্থে তোমাৰ| ১৪ বিচা নাছিলো। তাতে পুৰোহিত আৰু লেবীয়া- ১০ আগত যাওঁতা। পাছে দামুদে ঈৰৰ | বিলাকে ইহায়েলৰ ইখ যিহোৱাৰ চক | আৰ এৰ কাৰ্য্য কৰিল, সিবিলাকে | আনিবৰ নিমিত্তে আপোনাবিলাকক পবিত্ৰ গিৰিয়ালৰ পৰা গেলৈকে পলেষ্টীয়া-১ কৰিলে। আৰু যিহোৱাৰ ' বাক্য অনুসাৰে ১. বিলাকৰ সৈক আঘাত কৰিলে। তাতে। মোচিয়ে যেনেকৈ আল কৰিছিল, তেনেকৈ দায়, কী সকল দেশত ব্যয় হল; | লেবীৰ সন্তানবিলাকে কণিমাৰিৰে আপোনাৰ মা যিহোৱাই সকলে বিদেশ লোকৰ তেওঁলৈ ১াত যিহোৱাৰ চক বলে। পাছে দায়দে অ জন্মালে। লেবীয়বিলাকৰ মুখ্য মানুহবিলাক কলে, তোমালোকে নেবল, বীণ, অ তাল, এই এই যিকালেমলৈ নিয়মচফ অনা। পায়ু। বাদ্যযন্ত্ৰেৰ মাধনি অৰু আনন্দগান কৰিব- | শু শীত। লৈ আপোনাবিলাকৰ ভাই গায়বিলাকক ১৫ ৫৫ -পাছে দাদ আপোনাৰ নিমিত্তে দায়ূদ | ১৭ নিযুক্ত কৰা। তাতে লেবীয়াবিলাকে যৌৱেলৰ | নগৰত ঘৰববাৰ সকালে; আৰু তে ঈৰৰ পুৰ হেমনৰ আৰু তেওৰ ভাইবিলাকৰ মাবৰ চকেৰ কাৰণে চাই যত কৰিলে, অকি তাৰ | বেৰেখিয়াৰ পুত্ৰ আটক,আৰু সিবিলাকৰ ভাই । নিমিত্তে এটা তা তৰিলে। তেতিয়া দায়দে | মৰীৰ সাবিলা মাঝৰ কুফায়াৰ পুত্ৰ কলে, কে বলে লেবীয়বিলাকৰ। ১৮ এখনক, আৰু লিবিলাকৰ লগত সিবিলাকৰ বাহিৰে অন কাৰো অধিকাৰ নাই; কিয়নো,।। দ্বিতীয় শ্ৰেণীৰ তাই খৰিয়া, বেন, হাজীয়েল, শ্য চক ববলৈ, আৰু যুগে যুগে কেওৰ মীৰামো, যিহীয়েল, উন্নী, ইলীয়াব, বনায়, পৰিচৰ্যা কৰিবলৈ, যিহোৱাই কেৱল সিবিল চেয়া, মতিথিয়া, ইলীফলেহ, মিয়ে, আৰু ৩ কবে মনোনীত কৰিলে। পাছে দায়দে ঈশ্বৰ দুৰী বেদ-দোম আৰু যিয়ীয়েলক নিযুক্ত শুৰ নিমিত্তে যি ঠাইত কৰিছিল, সেই| কৰিলে। এতেকে যেমন, আচ, আৰ এখন ঠাইলৈ যিহোৱাৰ এক অনিবৰ কারণে তেও। গায়কক পিতল, তালের মহাধ্বনি কৰিবলৈ, আটা ইমেল লোকক যিচালেমত গো|• আৰু খরিয়া, অজীয়েল, মীরমোণ, যি- ৪ খুৱালে। আর দায়দে হারোণর মানবিলাকক | হীমেল, উমী, ইলীয়াৰ, মাচেরা, আৰু বনায়, ৫ অঘেীবিলাক গোটালে;কাতর সন্তান এইবিলাকে অনায়োস নেবল বজাবলৈ, | বিলাক মার মুখ্য লোকবীরেল, আৰু তেওঁর |১ আর মতিথিয়, লীলে, বিয়ে, ওবেদ- তাই এ বি এম; কারীর সন্তানবির। সোম, যিয়েল, আৰু আয়িক চিমিনী | মাৰ্য মুখ লোক আয়, আৰু তেওঁর ইদুল। সুরত বীণা কাব নিমিত্তে প্রধান বাদী হব- • বিশ; গেৰ্চোর সন্তানবিলাক মার মুখলৈ নিযুক্ত করা হল। আৰু লেৰীয়াৰিলকির লোক বোলে, আৰু তেও তাই এশ বিশ জন;T যখ্য লোক কবির কত আ আছিল; তেও ৮ ইলীচার সন্তানবিলাক মার মুখ্য নোকা শিকাইছিল, কারণ ও বিপণ আছিল। চল,ি আর বের হন; ব্রিার। আৰু রোখিয়া ও লাল চকের অর্থে ব্যয়ী গানবিলাক মার মুখ লোক লীলহল। আৰুবনিয়া, যোননেল, আমায়,
