৩৩;১-৩৪; ১৬ কৃতি পায় নিমিত্তে। তেতিয়া এচৌৱে | ওলাই গল। তাতে সেই দেশৰ অধিপতি বিনীয় কল, , মোৰ অবিক আছে; তোমাৰ যা মোৰ পুতেক চিখিমে তাইক দেখি ধৰি নি, ১. তোমালৈ থাক। তাতে যাকোবে ল, নহয়। ৩ ভায়ে সৈতে শয়ন কৰিয়া ক ৰিলে। আৰু নয়, বিল কৰ, ময় যদি আপনাৰ সত। যাকেৰ নীয়েক সেই দীনাত তেৰ মম বড়বে পায়ে, তেতে যোৰ হাত, পৰা। আসক্ত যোৱত, তো সেই ছোৱালীক এম যে সেই উপহাৰ এ কৰো; কিয়নো, ৪ কৰিলে, অ তাক মৰমেৰে কথা কলে। পাছে যয় মুখ দেখাৰ পৰে আলোৰ মুখ | ডিখিমে আপোনাৰ বাপেক মোক কলে, তুমি সখিছে, আৰু আপনিও মোলৈ এল | এই ছাৱালী শী মোক বিয়া কৰাই দিয়া। ১১ হৈছে। ময় বিনয় কঝ, আপোনালৈ যি পান যাকোবে আপোনা মীয়েক দীনাক তেও উপহাৰ আনা হল, তাক গ্ৰহণ কৰে; কিয়নে। | এই ৰা কথা বলিলে; তেতিয়া তোৰ পুত্ৰ- গৰে মোক অনুগ্ৰহ কৰিলে, আ. ৰ বিলাক পথাৰত পণ্য আকৰ লগত আছিল; সকলো আছে। এ ৰুপে কাবৌকোকালি কৰি | আৰু লিবিলাক মহালৈকে যাকোবে মনে মনে ১২ ধৰিলত, এচৌৱে তাক ললে। পাছে এচৌৱে। • আহিল। পাছে চিখিমৰ বাপেক মোৰে কলে, আই, আমি যাত্ৰা কৰ, যাক, বাকোৰ সৈতে কথাবাৰ্তাহবলৈ, তেওৰাল আৰু ময় তোমাৰ আগে আগে গৈ থাকো। ওলাই অল। আৰু যাকোবৰ পবিলাকেও
- ত্তে যাকোবে কলে, এই সামৰিক কোমল, নামাৰে পৰ পৰ অলি; লিবি-
আৰু পোৱালিক পি জিয়া ৰে, গৰু আলিৰ | লাকে কেয়াৰ পাই অতিশয় এক হল; কিয়নে। কৰোৰা মোৰ লগত আছে, তাক প্ৰৱে বাকোবৰ জীয়েকৰ লগত শয়ন কৰাত, তেওঁ নেই; এতেৰুে মানুহবোৰে এদিনকে যদি ইয়েলৰ মত, কৰি নলীয় দুৰ্ঘশৰ কৰ্ম নিহত বড়কৈ খেদি দিয়ে, তেন্তে অটাইবিলাক কৰিলে। তেতিয়া মোৰে সিবিলাকে সৈতে ১০াক মল্লিব। এই হেতুকে যায় বিনয় কৰে, কথাবাৰ্তা হৈ কলে, মোৰ পো চিধিমে তোমা- মোৰ এ অপোন বীৰ আগৈয়ে যাও; ময় লোকৰনীয়ৰীলীলৈ বড়কৈ পাৰ কৰিছে। চেয়ী মোৰ প্ৰভুৰ চৰ নেপাওঁগৈনি, মোৰ | ময় বিনয় কৰো, তোমালোকে মোৰ পুত্ৰৰে আগত এক জবেৰ আৰ সৰাববাৰ বি | ৯ লৈক্তে তাইক বিয়া দিয়া। আৰু আমাৰে সৈতে মনকৈ চলিব পাৰে, সিনে ধীৰে ধীৰে লৈ | বিৰ স কৰা; তোমালোকৰ জীয়াৰী ১৫। পায়ে এসৌৱে ফলে, তেন্তে মোৰ লগৰ | জামালৈ দিয়া, আৰু আমাৰ জীয়াৰী তোমা- দিন মানুষ তোমাৰ লগত থৈ যাও। ভাতে| লোকে । আৰু তোমালোকে আমাৰে ঙে কলে, কেলেই লাগিছে? মোলৈ প্ৰয়। সৈতে বিবাদ কৰা; দেশখনেই তোমালোকৰ » লেই। পাছে এচৌৱে সেই নাই। অথত আছে; ইয়াতে নিবাস কৰি বেচা-কিনা চেৰি ফললৈ আপোন টেলি উলটি গল;1১১ কৰি ঐখয়ো হোৱা। আৰু চিখিমে ভাইৰ » কাকু যাবে বলে, চুলে যাত্ৰা কৰি শৈ, বাগক আয়েক ককায়েকৰিলাককে কলে, আপোনালৈ ঘৰ, আৰু পাবোৰলৈকো পা | মোলৈ তোমালোকৰ অনুভূতি ওক; আৰু মাৰিলে; এই নিমিত্তে সেইঠাইৰ নাম চুকোং তোমালোকে মোক বিহকে কোৱা, ময় তাকে পেনাবিলা বুলি মতা হল। | ১২ দিম। গা-ধন বিমান অধিককৈ খোজা, আৰু | যিমান মান ধৰিব লাগে, তোমালোকে মোক | না তা প্ৰতিবোধ। | কোৱাৰ মই তাক কৰিম; তোমালোকে ১৮ পাছে যাকোবে পদম-ৰামর পর আমি। ছাৱালীৰী মাখেন মোয় লগত বিয়া দিয়া। কলে কনান দেশ চিখিম নগর পাই, নগরর। ১৩ কিঃ চিখিমে লিবিলা ভনীয়েক দীনাক এই ১৯ সখত আপোনার তা তরিলে। পা তেও করিলে দেখি, যাকো পুষিলাকে ছল করি, টিবির বাপেক মোর সন্তানবোেরক এশ। তেওঁক আৰু তেওঁর বাপেক মার উত্তর দি চীতা প দি, যিবিলাক হাতির পর, তেওঁ| ১৪ এইকথা কলে, আমার মীক চুং নোহোৱা ২ ভ তরা মনিডেখির কিনি ললে। নাক। মানুহক দিয়া এনে কর্ম আমি কবি মোৱারী; তাতে ভেও এটা যজ্ঞবেদি স্থাপন করি, তারা ১৫ কিয়নো কলি, আমার নামব। কেৱল এটা নাম এলোইোয়েল রে, ত্রায়েলর | কাৰ্য করিলে বলে, আমি তোমালোকয় কথা শর] রাখিলে। | মাছি ম; যদি আমার পিটিমাকৈ প্রত্যেক তও পাছে দনি নামেৰে যি আলী হোৱালী | ১ পুর চুৎহোৱা, তে। আমি জোলোকলৈ লেয়াই যাকোবলৈ প্ৰণৱ কৰিছিল, তাই আমার নীয়ারী দিব, তোমালোরীয়ারীকে এ দে ীীত লগত দেখা কৰিবলৈ আমি হব কমি, তোমালোকে সৈতে c. A. B. s.-OLD TEST. -3.] $3
