T আনিক। (৩৪; ১৭-৩৫; ৯। ১৭ নিবাস কৰি একে অতি মম। কিন্তু চুং। সিবিলাকে বন্দী কৰি আনিলে, আৰু সিত | হবলৈ তোমালোকে যদি আমাৰ কথা না। সকলো ধন, আৰু ঘৰত থকা সকলোকে সুট তেন্তে আমি আমাৰ জীয়াৰীক লৈ গুচি যামগৈ। ৩• কৰিলে। তেতিয়া যাকোবে চিমিয়ান আৰু ১৮ তেতিয়া সিবিলাকৰ সেই কথাত মোৰ আৰু লেবীক কলে, তাতে এই দেশনিবাণী কৰ্মীয় তেওঁৰ পুতেক চিখিমেও সন্তোষ পাল। আৰু পৰীহ্মীয় লোকবিলাক মাঝত মোৰু দুৰ্গ ১৯ আৰু সেই যুব পুৰুৰে সেই কৰ্ম কৰি যেন কৰি ব্যাকুল কৰিলিক; আৰু মোৰ লোক বলৈ পলম নকৰিলে; কিয়নো তেওঁ যাকোবৰ তাৰ হোৱাত, সিহঁতে মোৰ অফিতে গোট খাই জীয়েকক বড় ভাল পাইছিল, আৰু তেও মোক বধ কৰি; এই ৰুপে ময় সপৰিবাৰে আপোন পিতৃবংশত সকোছকৈ ম্যৱান | ৩১ বিনষ্ট হম। তাতে সিবিলাকে কলে, মি জানো • আহিল। পায়ে হমোৰ আৰু তেওঁৰ পুতেকা আমালীক বেশ্যাৰ দৰে ব্যৱহাৰ কৰিব পায়? চিখিমে আপোমাৰ মগৰৰ দুৱাৰমুখলৈ গৈ, বৈ-এললৈ যাবাৰ যাত্ৰা। ৰাহেল আপোনাৰ নগৰৰ মানুহবিলাকে সৈতে কথোপ- ২১ কথন কৰি কলে, এই মন্বিহৰিলকি আমাৰে | আৰু ইচক মৃত্যু। সৈতে মিলেৰে আছে; এতেকে আহা, আমি . পাছে ঈৰ যাকোবক কলে, উঠা; তুমি সিবিলাকক দেশত নিবাস কৰিবলৈ আৰু * বৈং-এললৈ গৈ ততি নিবাস কৰাগৈ; আৰ ইয়াতে বেচা-কিনা কৰিবলৈকে দিক; তোমাৰ ককায়েৰ এচৌৰ আণৰ পৰ তুমি পলাই কিয়নো দেখা, এই দেশ সিবিলাকক কোৱাকৈ যোৱা সময়ত, যি জনাই তোমাক দৰ্শন দিছিল, আছে; বিয়া কৰি অৰ্থে সিবিলাকৰ জীয়াৰী। সেই ঈশ্বৰৰ উদ্দেশে তাত এটা বেদি নিৰ্মাণ আমি আমি, আৰ আমাৰ জীয়াৰীকে সি- ২ কৰাগৈ। তাতে যাকোবে আপোনাৰ পৰিয়াল ২২ বিলাকক দিন। কিন্তু এই কথা মাথোন আছে, আৰু তেওঁৰ লগৰ সকলো মানুহবিলাকক কলে, যে, সিবিলাক যি প চুয়ৎ হোৱা লোক, তোমালোকৰ মাঝত যিবোৰ ইতৰ দেৱতা আছে, আমি প্ৰত্যেক পুৰুষেৰ সেই ৰুপে চুম লেহে, তোমালোক সেইবোৰ দূৰ কৰা, আৰু আপোন- শিবিলাকে আমাৰ মাৰত নিবাস কৰি একে ৩ বিলাকক কচি কৰি আন কাপড় পি; আৰু লাতি হবলৈ আমাৰ কথতি মাতি হব। আহ, আমি উট বৈং-এললৈ যাওক; আৰ ২৩ সিবিলাকৰ মেৰ, হাগ, আৰু গৰুৰ আক, নি। যি আনাই মোৰ দুখৰ সময়ত, মোৰ প্ৰাৰ্থনাৰ বিলকিৰ সম্পত্তি, আৰ সিবিলাকৰ ওৰ বোৱা উত্তৰ দিছিল, আৰু ময় যোৱা বাত মোৰ সী পবোৰো আলো আমাৰ মহব। কেবল সি হৈছিল, সেই ঈৰৰ উদ্দেশে ময় সেই ঠাইতে বিলাৰ সেইকীত আমি মাহিক; তাতে। ও এটা যবেদি নিৰ্মাণৰোগে।তাতে লিৰিলাকে লিবিলাকে আমাৰে সৈতে নিবাস কৰিব। আপোনাৰ হাতত থকা আটাইবিলাক ইস্ত ২৪ তেতিয়া সেই নগৰৰ দুৱাৰেলি ওলোৱা সকলো দেৱতা,আৰু কণিৰ কুণ্ডলবোৰে যাকোবক দিলে; মানত তেওঁ আৰু তেওঁৰ পুতেক চিখিমৰ সেই। তেতিয়৷ যাকোবে সেই সকলোকে লৈ, চিধিমৰ কথাত মাতি হল; তাতে তেওঁৰ সেই নগৰৰ। ৫ চৰ এলা গছজোপাৰ তলতে পুতি বলে। পাছে দুৱাৰেদি ওলোৱা প্ৰত্যেক পুরুষর চুল করা | সিবিলাকে যাত্রা করিলে; চাৰিওফালৰ নগর- ২০ল। পাছে তৃতীয় দিন নিহত ঘার বিষেরে বিলাকত ঈশ্বৰৰ পৰা মহাভয় উপস্থিত হোৱা পড়িত বলত, দীনার ককায়েক চিমিয়েন আৰু | হেতুকে, তার মানুহবোরে যাকোবর পুৰবিলাক লেবী যাকোবর এই দুজন পুতেকে প্রতিজনে | ১ পাছত খেদি নগল। এই কুপে যাকোব আৰু আপোন আপোন তরোয়াল লৈ, হঠাৎ মগর | তেওঁৰ লগত থকা সকলো লোকবিলাক কান অমিণ কৰি আটাই পুৰক বধ করিলে। ৭ দেশৰ ৰূলৈ, অর্থাৎ বৈং-এললৈ গল; আৰু ২৬ আৰু সিবিলাকে হোরক আৰু তেওঁৰ পুতেক তাতে তেওঁ এটা যজ্ঞবেদি নিৰ্মাণ করি, সেই চিখিমক হলের ধারেরে বধ করি, তিমির ঠাইৰ নাম এল-বৈ.এল ৈৈবৎ-এলর ঈশ্বর ঘরর পর দীনাক উলিয়াই লৈ আহিল। রাখিলে; কিয়নো, তেও অপোন ককায়েকৰ ২০ সিতে সিবিলাক মীয়েকক এই করিলে আগর পর। পলাই যোৱা সময়ত, ঈশয়ে তাতে দেখি, যাকোবর পুৰবিলাকে সেই লোক- তেওক দর্শন দিছিল। পাছে নিরবিকার সবো বিলাকৰ তালৈ গৈ নগরবনকে সই করিলে। ধাত্রী মরিলত, বৈ-এলর নামৰীত থকা এলোপা ২৮ সিহঁতর মেরু, ছাগ, গৰু গাধ আদি নগৰত থকা | অল্লেন বৃর তলত তাইক মৈদাম দিয়া হল; আৰু পখীৰত থকা সকলো বকে সিবিলাকে। তাতে সেই ঠাইৰ নাম অল্লেন-বাখুৎ কেন- ৯ রণ করিলে; তাত বাৰে, সিহতৰ সৰু সৰু লর| বৃ হল। ছোৱালীবিলাক, আৰু সিহঁতৰ ভিরুতাবেরিকো ৯ পদন-অরামর পর যাকোব উট আবিলত,
