পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/৩৭৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

৭; -২।] গালি। ২ তেতিয়া, যাৰ হাত ৰাই ও দিছিল, | বলা আছে, আৰু তাৰোৰ যেনে আছি, সেই সেনাপতিৰ দৰ লোক উৰ কি কলে]১১ তেনেই আছে। পাছে সি দুৱৰীৰোৱক মাতি দেখা, যিহোৱাই যদি আকাশত বাট কৰে,কলত, সিহতে ৰাত তিত সংবাদ দিলে। পি আলো এনে পাৰি। তে| তাতে ইয়াতিতে উট আপোন দলবিলাকক উৰৰি কলে, দেখ, তুমি আপন কুৰে। ফলে, অৰামীয়া লোকে আমালৈ যি কৰি তা দেখি, কিন্তু তাৰ অলপকে খাবলৈ। তাৰ জব ময় তোমালোকক কও। নিহতে নেপা। । নিছে যে, আমি তোকত আতুৰ বৈ আ; • সোলত মগৰ দুৱাৰৰ সোমোৱা ঠাইত | এই কাৰণে নিতে পথাৰত লুকাই থাকিব। চাকুৰাণী মানুআছিল; সিতে | নিমিষে ছানিৰ পৰওলাই গৈছে অমনতে লি কোৱাই দিলে, বোলে, আমি না T কৈড়ে নিতে যেটি নগৰ পালাইআমি, লৈকে কি বহি আমি যদি কও তেতিয়া আমি লিংতক নীয়াই জীয়াইমি, নৰলসামাইযাও,জেনেৰ মাতআকাল| ১০ আৰু নগৰ তিৰত সোমাম। পাত্ৰে তে আছে, সেই ঠাইত মমি; আৰ যদি ইয়াতে সাবিলাকৰ এজনে উৰ দি ফলে, ময় বিনয় ববি থাকে, তেন্তে ইয়াতো মমি। এই হেতুকে কৰে, নগৰত অৱশিষ্ট একা ঘোড়াৰ ছোট আt, আমি এমীয়াত ছাউনিলৈকে যায়; লোৱা যাক, দেখো, নিহত আৰু নগৰ সিহঁতে যদি আমাৰ জীয়াই ৰাখে, তেন্তেী , অৱশি একা হায়েলৰ সকলো লোক, আৰু মাৰ যদি মৰিমেই। এই বুলি নিতে এইদয়ে সমনি; দেথোক, নিহত অবিনষ্ট সমীয়াতিৰ ছাউদিলৈ যাব মমেয়ে সন্ধ্যা হোৱায়েলৰ লোকসা এই দুয়ে সমান;) বেলা ওলাই গৈ যেতিয়া আৰামীয়া ঘাউৰ। ১৪ আৰ আমি এবাৰ পাই চাওক। পাছে ৰ পালেগৈ, তেতিয়া সেই ঠাইত কাকো সে সিবিলাকে ঘোড়াই সৈতে দুখন ৰং ললে, দেখিলে। কিয়নো এৰ অমীয়াবিলা। আৰু লিবিলাক আই অৰামীয়া সৈন্যববাৰ সৈন্যসামক ৰথ শৰ আৰু যেy শবদ, পাছত পাইদি কলে, যোৱা, চাই আগৈ। অৰ্থাৎ মহাস্য ৰ শবদ বনাইছিল; তাতে। ১৫ততে শিবিলাকে নিৰ্বত, পায়ে পায়ে ঘল- লিখতে ই সি কোকুই কৰিলে, বোলে, লৈকে গৈ দেখিলে, যে, অৰামীয়াবিলাকে লড়া- দেখা, আমাৰ আৰমণ কৰলৈ ইয়েলৰ লতিৰ কাৰণে পেলাই পেলাই যোৱা কাপড় নাই ভিীৰ ৰাবিলাকক আৰু মিচ আদি বৰে গোটই বট পুৰ হৈ আছে; •ীৰাৰ কাবিলাক ধন দি অনিয়ে। এই এতেকে সেই ভূতবিলকে উটি আবি ৰায় কাৰণে নিহত সন্ধ্যা বেলা পলাই গল, আৰু। | ১৩ আগত সংবাদ দিলে। তেতিয়া লোকবিলাকে নিতে আপোনাৰলা ত, ঘোড়া, অৰু বাৰি ওলাই গৈ অনামীয়াবিলাৰ উনি পাধ, অৰ্থাৎ বিতৰ ছাউনি যেনে আছিল। কৰিলে; তাতে যিহোৱাৰ বাক্যৰ দৰে, এক তেমেইএড়ি আপোন আপোন প্ৰাণৰক্ষায় অৰ্থে চম পৰিমাণ মিৰি অটাৰি এক চেকল পত, ৮ পলাই গল। পাছে সেই নোক মানুষ। আৰু দুই চে পৰিমাণ যৰ ধৰি এক চেকল কেটাই হতনি ক পাল, নিতে এটা ১০ প বেচা গল। ৰজাই যাৰ হাতত দিছিল, তা সোমাই জোন পান কৰিলে, আৰু | সেই সেনাপতি তে দুৱাৰ অধ্যক্ষ পাতিলে; তাৰ পৰ সোপ, আৰ কাপড় লৈ লুকুৱাই | কিন্তু লোকবিলাকে তাক দুৱাৰত গলিত, না এলে; পা আকৌ গৈ আন এটা | শৰৰ লোক ওচৰলৈ ৰ মামি যোৱা কালত, ভাত সোমাই তাৰ পৰও অনেক বা লৈ| ঈৰৰ লোকে যি কৈছিল, সেই দৰে লি মৰিল। ১ৱাইকুৱাই এলে। তেতিয়া সিহঁতে ই| ১৮ অৰ্থাৎ কাইলৈ এনে সময়ত মৰিয়াৰ বাৰ নিন কোৰাই কৰিলে, বেলে, আমি ভাল কা নাই; আশিৰ্তাৰ লিন, কি চেনা মিষ্টি আচাচি এক চেকল যে যা, আমি মনে মনে আবাহক; যদি আমি। ১৯ এই কথা পৰলোকে মৰি আগত লত,সেই ৰাৱিালৈকে পলম কল্পি থাকে, তেন্তে আমি সেনাপতিয়ে রর তোক উর করিছিল, দণ্ড পাম; এই হেতুকে আহ, আমি তার | লেখা, যদি যিহোৱাই অকাণত বা করে, ১• যত এই সংবাদ নিগৈ। এই বুলি সিহঁতে। তথাপি আনে এনে হব পাৰি। তেতিয়া তেও মিগরুর হীরক রিঙিনাইকলে, আমি কৈছিল,দেখা,তুমিআপোন কুরে তাকদেখি, রামীয়াত মউল গৈছি, অ|• কি তা অলপকে ধাৰলৈ নোেব। তা দেখা, তাত কোনো মানুষ নাই আৰু মহির | আর সেই দশা ঘটিল; বিলে লাবিলাকে শবে৷; কিন্তু ঘোড়া আর পাথরে | তাক রনির গলিত, লি মরিল। 35.