সঃ ৭৬ ২ ৰাজালি। (৮; ১-২১। ' লীচাই চুদেৰীয়ামী সহায় কৰা। আয়েল্য মোক পাই একথা লেখাইছে,বোল, মই বিষয়ে তেওঁৰ ভাববাণী। যোহাম আৰু 1 • মীয়া জীম নে? তাতে ইলাই তেওলে ,
- অহৰিয়াৰ না। '
তুমি গৈ তেওঁক কোৱা, অণ্যে জীব পাব; তথাপি যিহোৱাই মোক অমলি, যে, তে . আগৈয়ে লীচাই যাৰ পুতেকক পুনৰায়| অৱশ্যে মৰিব। পাছেতেওৰ মুখ বিবৰ্ণ হোৱা- জীয়াইছিল, তেও সেই তিকতাক এদিন কৈ লৈকে, তে মুখলৈ, ইলীচাই একেৰ চাই ছিল, বেলে, তুমি উঠি তোমাৰ ঘৰ পৰিয়ালে| থাকিল; পাছতৰৰ লোকে ৰুম কৰিবলৈ বেত্ত, যি ঠাও এবাৰ কাৰ পাৰি, সে| ধৰিলে। তাতে জায়েলে সুধিলে, যে প্ৰভুৰ ঠাইলৈকে গৈ প্ৰবাস কৰা; কিয়নো যিহোৱাই কি কন কৰি? তেওঁ উ দি কল কাৰঃ অকাল মাতিছে, আৰু সেয়ে আমি সাত বছৰ | এই, তুমি ইয়ৰেল মনবিলাক মি প লৈকে দেশখনত থাকিব। তাতে সেই তিতাই | : দুৰ্গতি কৰিবা, মক ময় আমিষে; তুঞ্জি সিবি | উঠিৰেৰ লোকৰ বাক্য অনুসাৰে কৰিছিল;T: এই চলে ই ডি পভি সিমকক তাই আেনাৰ পৰিয়াল লৈতে হৈ পলে। ডেকা লোকক তৰীলেৰ বাকবি, সি- . *ীয়াবিলাকৰ দেশত সাত বছৰ প্ৰবাস কৰি- | বিলাৰ শিৰিলাকক মাতি আচাৰিব,আৰু ৩ ছিল। পাছে সেই সাত বছৰ যত সেই তিৰু-1 লিবিলাকৰ গাৱতী তিতাধিক পেট তাই পললীয়াবিলাকৰ দেশৰ পl উভটি | ফালিব। তাতে কোলে কলে, কেন আমি, আপোন ঘৰ আৰু মাচীৰ নিমিত্তে আৰ | ককৰ তল্য আেনাৰ এই দা কোন যে, • আগত নিবেদন কৰিবলৈ ওলাই গল। সেই| | এনে মা কৰ্ম কৰি। পাত্ৰেলীচাই ফলে, সময়ত ৰজাই শৰৰ লোেকৰ দাস গেমীৰ লগত | তমি আেমৰ ওপৰ বি, এই কথা যিহো- কথাবাৰ্তা হওতে কলে, ইলীচাই ক সকলো| ১৪ মোকমল। প তেওঁ ইলীচাৰ চৰে ৫ মহৎ কৰ্মৰ কথা মোক কোৱাছেনি। তাতে সি, পৰ প্ৰস্থান কৰি আগাম প্ৰভুৰ ওচৰলৈ গল; ইলীচাই কেনেকৈ মা লটক নীলে, তাক। তেতিয়া ৰজই তেওঁক সুধিলে, ইলীচাই তোমাক ৰজাৰ আগত কওঁতেই দেখা, যি অনী পিতাৰ | কি কলে? তেওঁ উত্তৰ দি কলে, তেওঁ মোক কলে, পুতেকক তেওঁ পুনৰায় জীয়াইছিল, সেই তিৰু-I৫ আণ সহ তিৰু| ১৫ আপুনি অৱশ্যে জীব। কিন্তু তাৰ পাছদিনা তায়েই অপোন ঘৰ আৰ মাত্ৰায় নিমিত্তে ৰজাৰ | হায়েলে কম্বলখন পামত আলিয়াই তেওৰ আগত নিবেদন কৰিবলৈ ধৰিলে। তাতে গো- মুখৰ ওপৰত মেলি দিল, তেওঁ মৰিল; আৰু জীয়ে কলে,হেমোৰ প্ৰভু মহাৰাজ, এই মীয়েই লাল তেওঁৰ পদত হল। সেই তিকতা, আৰু ইলীচাই পুনৰায় উৱা| ১ আহাবৰ পত্ৰ ইত্ৰায়েলয় যোৰম্যান- লৰ এইদয়েই। তেতিয়া, ।তোভয়, ৰাফ সুধিলত, | তুৰ পঞ্চম বহত, যিহো যিদাৰ ৰা ৈ ভাই সুধিলত, 1 তাই তেওঁৰ আগত সকলো কথা কলে। তাতে | থাকোতে, যিদাৰ বৰা যিহোচা পুৰ বজাই এম রায়নপুংসক তার কাৰ্যর পর ১০ যিহোৱামে রজত্ব কৰিবলৈ ধরিল। তেওঁ ধৰি টি কলে, তাৰ যি যি আছিল, আৰু ভাই দেশ। বছর বসত বা জৈ, বিচালেমত এ বহু এড়ি যোৱা কালৰে পৰু এতিয়ালৈকে মাহি। র পুরু এতিয়ালৈকে মাত | ১৮ রাজত্ব করিলে। তেওঁ আহবায়ক বিবাহ যি যি ফল উৎপন্ন হৈছিল, সেই আটাইবোরকে করিছিল, এই কারণে তেওঁ আহা বংশ নিচি এই তিস্তাক ওলোটাই দিওৱাগৈ। মাকৈ ইস্রায়েলর রাবিলার পথ নিলে; । এক সময়ত ইলীচাদমেচকলৈ আহিল; আৰু যিহোৱাৰ সাতে কু-আচরণ কৰিলে। তেতিয়া অরমির বিন-মদদ রজার মরীয়া আছিল।| ১৯ তথাপি, ফয়দর সন্তানলিফির নিমিতে, চি- পাছে ঈশ্বর তোক এই ঠাইলৈ আহিছে, এই | কাললৈকে তেওঁক এক প্রদীপ দিম বুলি যিহো- বুলি কোনোৱে তেওঁর আগত ফলত, রাই বাই প্রতি করা হেতুকে, আপোন দল সদর জায়েক ফুলে, তুমি ছাতত এট উপহার লৈ| কারণে শিক্ষক বিনষ্ট কৰিবলৈ তেওঁয় ইহু ঈরর লোকর সাক্ষাৎ হবলৈ যোৱা; আর ২০ নাছিল। তেওঁর রাজত্ব সময়ত দোষী এই নরীয়াত ময়লীম নে সিজীম, তাকে তেওঁর | লোকবিলকে বিদায় অধীনতা অস্বীকার করি রায় বিছাৱাক কোথাব। তাতে রায়েল | আপোনাবিলাকৰ ওপৰত এজন মা পাড়ি তেওঁর সাক্ষাৎ এবলৈ আহিল। তেওঁ উপর |২১ ললে। এই হেতুকে যোৱামে আপোনাৰ সকলো অর্থে, দমের সকলো উত্তম বৰুৰে চল্লিশটা | ৫ লগত লৈ চামীলৈ যাত্ৰা কৰিলে; আৰু উট বোয়াই দি আপোনাৰ লগত লৈ আহি তেও রাতিয়েই উঠি আপোনাকে বেরি বা তেওঁৰ আগত থিয় হৈ ফলে, আপোনাৰু পুৰ| ইদামীবিলাকক আৰু সিং রুথ অধ্যক্ষ আমি জা বিনদন আপনি ওচৰলৈ। বিলাক প্রহার করিলে ভাতে, লোকবিলাক 376
