৩১; ৪ -৩২; ১১।} আতিক। ৩ যি চুৰি , তুমি তাকে মোৰ পৰা আদায় | আমৰ ইশ আৰু নাহেৰ ঈশ্বৰ, সিবিলা- কলি। আৰু মোৰ এসে আ হৈছিল, যে,T কৰ পিৰে পৰে তোমাৰে মোৰে মাফত | দিন, তাপ, আৰতিৰ মোক খাইছিল, সোয়বিচাৰ কৰে। তেতিয়া যাকোবে অ- o মোৰ চকু পৰ ঠাপনি চিলি। এই বিশ | পোন পিৎ ইহাকে য় খামাৰ নামেৰে বন্ত ময় তোমাৰ যৰত আছিলো; তোমাৰ। | শপথ কৰিল। পাছে যাকোবে পৰ্বতত বলি- দুনী জীয়েৰ নিমিত্তে সৌদ বছৰ, আৰু। দান কৰি, আপোনাৰ সেই কুইবিলাকক তোমাৰ পোয়ৰ কাৰণে এবং ময় তোমাৰ | ভোজন কৰিবলৈ মাতিলে; তাতে সিবি- ভাত খাঃ কিলো; ইয়াৰ ভিতৰত তুমি মোৰ লাকে তোয়ন কৰি পৰ্বততে সেই ৰাতি ৪২বে দৰবাৰ সলছি কৰিলা। মোৰ পিতৃ ঈশ্বৰ, | ৫ থাকিল। পাছে লাবনে নিচেই ৰাতিপুৱাতে অৰ্থাৎ অমি ঈৰ, আৰু ইহাকে ভয় উট আপোনাৰ পো বিলাকক চুমা খালে, কামনা মোৰ সী সোহোৱা বলে, তুমি আৰু লিবিলাকক আৰ্কাদো কৰিলে। এই নিয়ে মা সুদহাতে পালাহেঁতেন। পৰে তুপে লাবমে এহান কৰি, নিজ ঠাইলৈ উভটি মোৰ দুখ আৰু ছাত্ৰ পৰিমলৈ চা কৰি, S গল। পাছে যাকোব বাটত যাওতে যাওতে, tv যোৱা ৰঙি তোমাক ধমকি দিলে। পাছে।। ঈশৰ দূতবিলাকে তেওঁৰ লগত সাং লনে যাকো উ এ কলে, ছোৱালী কৰিলে; তাতে যাকোবে সিবিলাকক দেখি কলে, কেইনী মোৰ ছাৱালী, সামৰিলক মোৰ | এইলািক ঈৰৰ সৈন্যসমূহ; এই হেতকে সান, পৰীক মোৰ পৰ কি, আৰু যি যি সেই ঠাইৰ নাম মহনয়িম ৈৈসন্যসমূহ] ৰাখিলে। দেখি, সেই সকলোৰোৰ মেয়েই; এতেকে মোৰ এই ছোৱালীহঁতলৈ, মাইব ইবতে এস যাকোবে এচোঁলৈ উপ পঠোৱা। স্বগতে | সৈতে যাকে মালয়। ক এই সাবিলাল মো আখি ময় কি anna আৰ ৬, ভিভিযময় এট। ৩ পাছে যাকোবে আপোনাৰ আগৈয়ে, চেয়ীৰ | নিয়ম স্থিৰ কৰোহক; সেয়ে তোমাৰে মোৰে। দেশ ইদোম অঞ্চললৈ আপোনি ককাই এদেৰ ৫ মাৰত সী হব। তেতিয়া যাকোবে এটা শিল। ৪ ওচৰলৈ দৃক এই আজি দি পঠালে, তাঁতে ০ আনি তাক বৰপে স্থাপন কৰিলে। আৰু মোৰ প্ৰভু এচৌক কবি, যে, আপোনাৰ বশী যাকোবে আপোনাৰ ফুটবিলাকক ফলে, তোমা- যাকাবে এই ৰুপে কৈ পঠাইছে, বোলে, ময় লোকে শিল: গোটোৱা; তাতে সিবিলাকে শিল লাবনৰত প্ৰবাস কৰি এতিয়ালৈকে আছিলো; আমি এটা হাদাৰ বাৰিলে; আৰু লিবিলাকে। তাতে মোৰগ,গাথ, মেৰ, হাগ, আবন্দীবেটাও সেই ঠাইতে হাদমিৰ ওচৰতে কোন ফলে। | হল; আৰু ময় প্ৰত্ন দৃত অনুগ্ৰহ পাবৰ
- পায়ে লাবনে তাৰ নাম বিগৰ-চহিথ লোকীৰ
৬ নিমিত্তে মোৰ প্ৰলৈ সংবাদ পঠাই। পায় • যদি ৰাখিলে; কিন্তু যাকোবে হলে, তাৰ সূতবিলাক যাকে ওচৰলৈ উঠি আহি কলে, নাম গলেদ লোকীৰ দাম ৰাখিলে। তেতিয়া বোলে, আমি আপোনাৰ ককায়েৰা এসৌৰ লৈ কাৰনে কলে, এই দামেই অতি তোমাৰে। গৈ আছিলো; তেও চাৰিশ মান্য লগত লৈ মোমোত সাক্ষী হৈছে। এই হেতুকে তাৰ অপোনাৰে সৈতে সাাৎ কৰিবলৈ আহিছে। নাম গলে বুখা ল; আৰ মিলাও হরি। তেতিয়া ঘাকোবে অতিশয় হয় পোৱাত, তেওঁ হন বোলে, কিয়নো তেওঁ কলে, আমি তত মাইকিয়া হল; পায়ে লগৰ মানুহবোরক, ইমে সিন তরতরি হোৱাত, যিহে আ গমের আদি সকলো কি আৰু বাই তোমার আৰু মোর মাত পর দি। ৮ উটবেরকো দুদল করি ফলে, এচে আছি যদি • কোক। তুমি যদি মোর গীতিক দুঃখ দিয়া,। এদলক মরেছি, তথাপি অৱশিষ্ট দল রং না। যে যীহঁতৰ বাহিরে অন্য ভিরুতা | ৯ পাব। তেতিয়া যাকোবে কলে, হে মোর পিতৃ না, তেন্তে, আমির ওচৰত কোনো মানুহ অব্রাহামৰ আৰু মোৰ পিতৃ ইচহারে ঈর সাকিব হয়, কিন্তু দেখা, খর মোৰ আৰু যিহোৱা, তুমি মোক লাৈ , যে, তোমার ৫১ তোর মা সাী হব। লাবনে যাকোবক দেশলৈ আৰু তোমার অতিবিলাকৰ ওচৰলৈ আকুলে, এই হাম, আৰু তোমারে মেরে|১• উটি যোৱা; ময় তোমার মল করিম। তুমি ৫ খাত ময় স্থাপন করা এই দেখা; অপকার আপোন দাললৈ যি সয়লো দয়া আৰু সত্য কলি , এই হাদম পাৰ হৈ ময়ো তোমার ব্যৱহাৰ কৰিলা, ময় তার একে যোগ্য মহ; লৈ নো তুমি এই হাম আৰু এই| সিনো ময় হার লাটিকালিরে মানে এই পা হৈ যেরচলৈ ৰাবিব, ইশাী। যা নদী পার হৈ গৈছিলো; কিন্তু এতিয়া এই বাদাম, স য়া সী এইচ। আ-| ১১ ময় দল হলো। ময় মিনতি করে, যার কাই 31
