পৃষ্ঠা:Subject Of Examination In The Assamese Language.djvu/১৩৬

১৩৪ ৰামায়ণ । জন স্তৰে বিদায় লইয়া শ্ৰীৰামত । গৈল প্ত পৰশুৰাম হৰিষ মনত । দশৰথে দেখি আতি বিক্ৰম ৰামৰ । মনত হৰিষে প্ৰশংসিলা বহুতৰ । ধ্য ধন্য পুত্ৰ তুমি ভৈলাহা আমাৰ । বহিল তোমাৰ যশ জুৰিয়া সংসাৰ ॥ অসিল। পৰশুৰাম খেপি যেন যম । তাহাঙ্কো জিনিলা ৰণে কৰিয়া ৰি ক্ৰম সাধু সাধু ৰাম তুমি বংশৰ তিলক । গলে বান্ধি ৰা জ1 ধৰিলন্ত ৰাঘৱক । উপজিল প্ৰেম তনু ভৈল৷ পুলকিত! পাইলে ক সকোৰ যেন পিছে অমৃত । আকাশত তৃপিতি ভৈলন্ত দেৱগণে । অৰ্চিলা ৰাম ক অতি পুষ্প বৰিষণে । দেখিয়া জান কী বল বিক্ৰম ৰামৰ । তৈলত তৃপিতি ৰোমাঞ্চিত কলেৱৰ । বিশ্বামিত্ৰ বশিষ্ঠ প্ৰমুখ্যে ম৷ পূজিলন্ত ৰাঘৱক প্ৰশংস। বচনে । পৰম পুরুষ ৰাম জগত আধাৰ । ৰামৰূপে পৃথিবীত ভৈলা অৱতাৰ । পৰশুৰামৰ দৰ্প কৰিল হ চুৰ । কাহাৰ শকতি কৰ্ম্ম কৰয় এদূৰ ॥ এহি মতে ৰামক প্রসংসে সব জনে । অনন্তৰে দশৰথ ৰাজা বঙ্গ মনে । অযোধ্যাক প্ৰতি চলি গৈল। মহাশয় । কৰয় কটকে বেঢ়ি ৰাম জয় জয় । নানা বাদ্যে সুমঙ্গলে চলে সমদলে । অযোধ্যাত প্রবেশ ভৈলন্ত কৌতুহলে ।