পৃষ্ঠা:Subject Of Examination In The Assamese Language.djvu/১৩৫

বাটত পৰশুৰামৰ সৈতে ৰামাৰ সাক্ষাত জাক পৰশুৰামৰ পৰাজয়। ১৩৩ শ্ৰীৰামৰ কীৰ্ত্তি প্ৰকাশয় সংসাৰত। অদ্যাপিও ৰামশৰ দেখিয়ো স্বৰ্গত । পৰশুৰামক ৰামে কৰিলা আশ্বাস । মোৰ বাণ লেখি ঋষি ভৈলা মহাত্ৰাস ॥ ক্ষত্ৰি জাতি আমাৰ দারুণ বৰ হিয়। পাাৈঁ। অঙ্গীকাৰ ব্ৰহ্মণক দুখ দিয়া । মৰষিবা সকলে আমাৰ ইতো দোষ । কৰে। হাতবোৰ নকৰিবা অসন্তোষ । শ্ৰীৰামৰ ভকতি দেখিয়া আতিশয় । হৎ ভয় গুচি ভৈল প্ৰসন্ন হৃদয় । বুলিলা পৰশুৰামে বচন মধুৰ । স্বভাৱতে ক্ষত্ৰিয়ৰ হৃদয় নিষ্ঠৰ ॥ হেন মহা ক্ষত্ৰি তুমি পুৰুষ উত্তম । দেখিল্লে। সাক্ষাতে আজি তোমাৰ বিক্ৰম । তথাপি কৰাইলা তুমি আমাক প্ৰসন্ন । ধন্থ ধন্ত ৰাম ৰঘুকুলৰ নন্দন ॥ শক্ৰ হুয়া প্রস : কৰাইলা বুলি নতি। তুমিও সশ্ৰষ্ট হৈবা আমাৰ ভকতি । শুনিয়োক ৰাম বোলো স্বরূপ বচন । অনাদি ঈশ্বৰ তুমি সত্য সনাতন। তুমি নিত্য নিৰঞ্জন পুৰুষ পুৰাণ। জগতৰ পতি তুমি বিনে নাহি আন । তোমাত ভকতি মোৰ সততে থাকোক । যাওঁ তপোবনে মোক বিদায় দিওক ৷ এহিমতে দুয়োজন অগত ঈশ্বৰে। কৰিলন্ত লীলা না জানিলা একো নৰে । টুইহাশূৰ সম্বাদ বিবাদ যত যত । চাহি আছে লোক সবে বিস্ময় মনত ।