পৃষ্ঠা:New Testament in Assamese.djvu/৯১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

মকি। ৩১ তে ইটে সিতে বিবেচনা কৰি বুলিলে, স্বৰগৰ পৰা হোআ জদি বোলে, তেন্তে তেঁওত কিয় বিশ্বাস নকৰিলা, ইয়াকে সুধিব। আৰু মানুহৰ পৰা হেঅ বুলিবলৈকো লোকবিলাকলৈ ভই লাগে, কিয়নো সকলোএ ৰো- হনক স্বৰুপ ভবিস্যত বক্তা বুলি মানে। ৩২ এই হেতুকে সিহঁতে মিচুক উতৰ কৰি কলে, আমি এই কথা কব নোঅৰে॥ তাতে য়িচুএ সমিধান দি কলে, তেন্তে কি সক্তিয়েৰে এইবিলকি কম কৰিঠে, তাক ময়ো তো- মোলাকত নও। ১২ অধি॥ ৫ পাচে পাচে তেও পটন্তৰ দি সিবিলাকত কবলৈ ধৰিলে, এজন মানুহে লতা পনিয়াল ৰুই খেতি কৰি, তাৰ চাৰিও ফালে জেওৰা দি ঘোলনি খানি পাতি, টঙ্গিও সাজিলে; পাচে খেতিয়কবিলাকৰ হাতত সোধাই দি দুৰৈলৈ গল। ২ তৰি পাচে গটি পাৰিবৰ কলিত খেতিয়কৰ পৰা খেতিৰ গুটি পবিৰ নিমিতে সিহঁতৰ ওচৰলৈ এটা বন্দিক পঠালে, কিন্তু সিহঁতে তাক মাৰি কিলাই সুদা হাতে পাচি দিলে। ৫ অকও তেঁও আৰু এটা বন্দিক পঠালত সিহঁ- তে তাকে সিল মাৰি মুৰত ঘা লগাই, অমৰ্জত কৰি পাঁচিলে। তেঁও আৰু এটা পঠালতে। সিহঁতে তাক বধ কৰিলে; আৰু অন অনেক কো পঠালত সিহঁতে কোনো কোনো মৰিয়ালে, কোনোক বধ কৰিলে। ৬ পাচে মোৰ পুত্ৰক হলে সিহঁতে অদিৰ কৰিব, ইয়াকে বুলি তেঁও সেত আপোনাৰ জি একে জন। প্ৰিয় পুত্ৰ আচিল, তেঁওকো সিহঁতৰ ওচৰলৈ পঠালে। ৭ কিন্তু খেতিয়কবোৰে ইটে সিটে কলে, এইটেই অগলৈ গৰা- কি; আহা, আমি ইয়াক মাৰি আপুনি গৰাকি হবলৈ পাম। সিহঁতে তেঁওক ধৰি বধ কৰি লতা পনিয়ালৰ খেতিৰ বাহিৰে পেলাই দিলে। ১. এতেকে সেই খেতিৰ গৰাকিএ কি কৰিব? তেঁও অহি সেই খেতিয়ক- বোৰক নষ্ট কৰি আনবিলাকৰ হাতত খেতি সোধাই দিব। সিলাকুঁটি- বোৰে জি সিল তিয়াগ কৰিলে, সেয়ে চুকৰ প্ৰধান সিল হল; প্ৰভুৰ কৰম, অৰুি আমাৰ দেখাতে আচৰিত; তোমোলাকে এই সাৰ কথা পহ। নাই নে? ১২ তেতিয়া তেঁও সিহঁতৰ অৰ্থে এই পটন্তৰ কৈচি- লে, ইয়াক বুজি সিহঁতে তেঁওক ধৰিবলৈ চল বিচাৰিলে, কিন্তু মানুহবিলা- কলৈ ভই কৰি তেঁওক এৰি গুচি গল। ১৩ পাচে আপোনাৰ কথাৰে তেঁওক জেন ফান্দত পেলাই, এই আসয়ে- ৰে সিহঁতে জন চীকে ফিৰুচি আৰু হেৰোদিয়া মানুহক তেঁওৰ ওচৰলৈ পঠালে। ১৪ সিবিলাকে আহি তেঁওত কলে, হে গুৰু, অপুনি সত্য, অৰুি কাতো, চাটু নকৰে, কিয়নো আপনি মানুহৰ মুখলৈ নেচাই, কিন্তু স্বৰুপ- ৮ তাতে এয়ে