১১ অধ্যায়। ২৮৭ নাই নে? প্ৰথমতে মোচাই কৈছে, যাক দেশ নোবেলে, এনে লোকৰ দ্বাৰাই তোমোলাকৰ অসূয়া জন্মমি, আৰু অডজ্ঞানী লোকৰ দ্বাৰাই তোমো- লাকৰ খঙ্গ তোলাম। ২০ আৰু ছিয়াও অতি সাহেৰে কৈছে, যিবিলাকে মোলৈ কাবাৰ নকৰিলে, সিবিলাকে মোক পালে; অৰু যিবিলাকে মোৰ কথা নুসুধিলে, সিবিলাকৰ অগিত মই প্ৰকাশ হলো। ২১ কিন্তু ইসএল লোকৰ অৰ্থে তেওঁ কৈছে, অজ্ঞা নেমানি বাদি কৰা মানুহৰ তাগিত মই ওৰে দিনটো হাত মেলি আছে॥ ১১ অধ্যায়। তেন্তে মই বোলে, ঈশ্বৰে আপোনাৰ লোকবিলাকক ত্যাগ কৰিলে নে? এনে কোনো মতেও নহয়। অব্ৰাহামৰ বঙ্গহৰ বেনিয়ামীনৰ ফৈদত জন্ম। ময়ো এজন ইসাএলী মানুহ হওঁ। ২ ঈশ্বৰে পূৰ্বৰ জ্ঞানেৰে নিশ্চয় কৰা আপোনাৰ লোকবিলাকক ত্যাগ কৰা নাই। ৩ হে প্ৰভু, মানুহ- বিলাকে তোমাৰ ভবিষ্যত বাবিলাকক বধ কৰি তোমাৰ হোমৰ ভেঁটি খানি পেলালে; অকল ময়েহে আছে, মোৰো প্ৰাণ মাৰিবলৈ উপায় কৰিছে, এই কথা ইএল লোকৰ অহিতে ঈশ্বৰৰ অগিত এলিয়াই নিবে- দন কৰিছিলে, এই কথা এলিয়াৰ বিবৰণত শাস্ত্ৰে কৈছে, ইয়াক তোমো- লীকে নেজানা নে? ৪ কিন্তু তেওঁলৈ ঈশ্বৰৰ কেনে উত্তৰ হল। বেল দেৱ- তাৰ আগত আঁঠ নপৰাকৈ থকা, এনে সাত হেজাৰ অৱশেষ মানুহ মই আপোনালৈ ৰাখিলো। ৫ এই ৰূপে বৰ্তমান কালতো অনুগহেৰে মনো- নীত কৰা অৱশেষ মানুহ আছে। আৰু যদি তনুগ্ৰহেৰে হয়, তেন্তে কৰ্মে- ৰে নহয়; নাইবা অনুগ্ৰহেই তানুগ্ৰহ নহয়। কিন্তু যদি কৰ্মেৰে হয়, তেন্তে অনুগ্ৰহেৰে নহয়; নতুবা কৰ্মেই কৰ্ম নহয়।] ৭ তেনে হলে কি? ইসএল লোকে যিহক বিচাৰিলে, তীক নাই পোৱা; কিন্তু মনোনীত লোকে তাক পালে; অন সকলোবোৰ কণা হল। ৮ এনে লিখাও আছে, নেদেখা চকু, নুশুনা কাণ দি আজিলৈকে ঈশ্বৰে সিহঁতৰ ঘুমটি স্বভাও লগাই দিলে। ৯ দাবিদেও কৈছে, সিহঁতৰ ভোজনৰ মেজ সিহঁতলৈ ফন্দি, কুন্দা, আৰু বিঘিনি কতো, উচিত ফল দিওঁতা হওক; ১০ আৰু সিহঁতে যেন দেখিবলৈ নেপাই, এই নিমিত্তে সিহঁতৰ চকু এন্ধাৰ হওক, সিহঁতৰ পিঠিও সদয় কঁজা হওক। ১১ তেন্তে বোলোঁ, সিবিলাকে নিশ্চয়ে পৰিবৰ নিমিত্তে জুটি খালে নে? কোনো মতেও নহয়; কিন্তু সিবিলাকক উদগবিৰ নিমিত্তে সিবিলাকৰ খল- নৰ দ্বাৰাই বিদেশী লোকে পৰিত্ৰাণ পাইছে। ১২ সিবিলাকৰ খলনেই যদি জগতৰ লাভ, আৰু সিবিলাকৰ হানিও যদি বিদেশী লোকৰ লাভ
