এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
শীৰৱে আৰু মাধৱদেৱ ২৮৫ ৰামৰাই কৃগল। এই সাত কুৰি ভক্ত গাই থাকে নাম। শক আবৰিয়া থাকে অবিশ্ৰান। এসৰ পৰেণু অৱিলাস মনে। একেবাৰে প্ৰণামোহো সবাৰ ৰৰে।” “ভতৰ বান্ধৱ মাধৱদেৱ হৰি। ৰূমৰ ঘৰে আসি অৱতাৰ ধৰি। সংসাৰি লোকক কৃপা কৰিল অপাৰ। কৃষ্ণে সমে নাম ধৰ্ম কৰিল প্ৰচাৰ। হেনয় গুৰুৰ দুই অভয় চৰণ। কায় বাক্যে মনে তাত পশিলল শৰণ। অনাদি জনমে জাক কৰ্ণে নুশুনিলো। হেনয় দুৰ্লভ বস্তু হাততে লভিলে। গুৰুৰে পৰম গুৰু দেৱতাৰে দেৱ। তোমাৰ চৰণে লক্ষ কোটা বাৰ সেৱ। দামোদৰ দাসৰৰ দাসৰৰ তাৰ দাস। ৰাম ৰাম ঘুসিও”*
- পুৰণি জীৰ্ণ সাঁচীপতীয়া সৰু গুখি এখন আমি আমাৰ শ্ৰদ্ধাশ সুদ সীমুক্ত
হেমচন্দ্ৰ গোস্বামী ই, এ, চি, ডাঙৰীয়াৰ পাইছিলো। সেই পুথিখন আমোদৰীয়া ভক্ত এজনৰ ৰাই যে ৰচিত সেই কথা এই টোকাৰে দ্বিতীয় ভোৰ পঢ়িলেই বুজিব পাৰি।
