১০ শ্ৰীশঙ্কৰদেৱ আৰু শ্ৰীমাধৱদেৱ শ্ৰীহৰিভঞ'ব নাল।কান্তি নামে পত্নীৰ গৰ্ভত হৃদয়ানন্দ নামে পত্ৰ জাত হয়। হৃদ্যানন্দলৈ ৰাপ্ৰি কন্যাক বিয়া কবোৱা হয। তেওঁব গৰ্ভত অনিৰুদ্ধ নামে পুত্ৰ হন। সাস্বতী নামে কন্যাক অনিৰুদ্ধই বিবাহ কৰাৰ। বহুকালৰ পিচতো সত্যসন্ধান গৰ্ভ সন্তান নোহোৱা দেখি কুসুমববে শ্ৰীপতিভূয়াৰ বন৷ অনুপ্তীক বি। কৰায়। অনুতীৰ গৰ্ভত বনগয গিৰীৰ ভন হয়। কিন্তু বনগযা জন হোৱাৰ আগেযেই সত্যসন্ধাই এটি সন্তান প্ৰসৱ কৰে, তেওঁৰ নামে শ্ৰীশঙ্কৰদেৱ। 1 এযুগ। হয , যদি ও বাৰে বৰষা বে : আসাম শাৰৰ বংশগত কিবা সমন্ধ। থকাৰ প্ৰমাণ পোৱা নাযায়। নৰনাৰাম বা ' বাব জন ম ী আছিল, আৰু তেওঁৰ জযম্ভীষা বাজ্যৰ পাৰতীযা দেশ ডাখৰ শসা বলিবৰ নিমিত্তে বাৰড না চলৈ বা প্ৰধান আহিল। নেপালৰ ৰজাৰ বাবন প্ৰধান সভাসদ আছি | তাৰত আন আন ঠাইত বাৰৰ প্ৰভাৱ কম নহয়। ৰমানন্দৰ বাচন শিষ্য , কবিববে। বাৰজন। বাৰটা মাই। বাৰটা বছৰে শৰ মানৱৰ ব'ৰনকৈ ধৰ্ম প্ৰচবি আত। বৰ বাৰজনীযা, সক বাৰজনীয় সত্ৰ বিব্যাত। কোচবোৰ বাজবব ওবি, বিশু শিশুৰ (পিছত বিলুসিংহ, শিৱসিংহ) বাকে, বালব খতাঘা পৰণৰ তিৰুৱা চিক গওৰ মানুহ হাৰিযা মণ্ডল বাৰ ধৰ প্ৰধান মেচ বা কোচৰ ভিতৰত বৰৰী আছিল। সেই বাৰ মেচৰ নাম—পাণৰৰ, ফেদেলা ফেফেউে, বাৰিান বৰ্ণীৰ , গুৱাবব মেঘ', বৈও জাই, একট, জগবৰ, ডাখৰু। কমতাপুৰ ড য কৰোতে মুছলমন নবাব চেনা স্যাহৰ প্ৰভুত্ব বিকালৰ পিছত সেই অঞ্চলৰ পৰা ওচিলত, স্থানীৰ মানুহৰ ভিতৰতে একে একে প্ৰবল হৈ সৰু সৰু স্বাধীন ৰজাৰ নিচিনা হৈ পৰিল। তেওঁলোককে ভূযা বোনা হৈছিল। ভূ' মানে ভূমিৰ অধিকাৰী, অৰ্থাৎ জমি। সেইদেখি সি জাত বুজোৱা উপাধি নহয়। সেইদেখি মেচৰ ভিতৰতে ভূযা, কায়ৰ ভিতৰহে ভুয, মধ্যভাৰতৰ অনা। আৰ্থ্য অ'ৰ দুই-মিহলি জাতিৰ ভিতৰতত ভয় পোৱ "। সেইদেখি লখীমপুৰীয ভূৰে সৈতে বৰ বংশীয় ভূয়াৰ সমন্ধ বিচৰা অৱশ্যক। এইবাবেই ভূয়াসকল বেলেগ হৈ বৰ বাৰন লক্ষীমপুৰত থকা আৰু সৰু বজন বিশ্বনাথ থকা বুলি খ্যাত ভাসলেৰে সৈতে চীবৰৰ বংশৰ ভূখৰ সম্পৰ্ক উবিন যোৱাটো বা বিবোল বৰে থকাৰ।
