পৃষ্ঠা:Dihanamorhombhar2010.pdf/৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

-ⵓপাতনিⵓ--

জয় গুৰু শঙ্কৰ।

 মন, এক অপাৰ জলধি। স্বভাৱতে, মনে বিচৰা মতে সকলাে হৈ উঠাটোও সম্ভৱৰ আওতাৰ বাহিৰত। তথাপি, জগতৰে গুৰুৰূপে পৰিচিত অসমৰ জাতীয় জীৱনৰ কাণ্ডাৰীস্বৰূপ শ্রীমন্ত শঙ্কৰদেৱৰ দৰ্শন সংস্কৃতিৰ পথাৰখনত পৰম্পৰা ৰূপত চলি অহা দিহানামৰ মাধ্যমেদি নুন্যতম কিবা অৰিহণা যােগাব পৰা যায়নেকি, তাকেই তেৰাৰ দাসৰো দাস ৰূপে আমি অভাগীনিয়ে প্রয়াস কৰিছাে মাথােন। মহাজলধিত যদি সামান্য এটোপাল পানীৰ সংযােগ হয় নিশ্চয়কৈ প্ৰকাণ্ড জাহাজখন ভাৰবােৱাৰ কৃতিত্বও সেই টোপালটোৱে অনুভৱ কৰিব পাৰে। কিন্তু আমাৰ দৰে নিঃকিনে কিয়েইবা কৰিব পাৰাে।

 তথাপি মনক প্রশান্তি দিবলৈকে, পুহি ৰখা হেপাহক মুকলিকৈ প্ৰকাশ কৰিবলৈকে, গুৰুজনাৰ আশীর্বাদ শিৰত লৈ প্রভূ ভগৱন্তৰ পদযুগলত কায়-বাক্য-মন অৰ্পণ কৰি, সুহৃদ ভকত বৈষ্ণৱক সেৱা জনাই, ভগৱন্ত প্রভৃৰ কেৱল নিৰ্গুন বস্তু “নাম"ৰ পথাৰখনত এই দিহা নামৰ সংকলনটি অর্পন কৰাৰ প্ৰয়াস কৰা হ’ল। ভক্তিমার্গত গুৰু, দেৱ, নাম, ভকত এই চাৰি বস্তুৰ প্রাধান্যৰ কথা মনত ৰাখি কিতাপখনি শুদ্ধ ৰূপত প্ৰকাশ কৰাৰ চেষ্টা কৰা হৈছে।

 গুৰু দুজনাৰ পিছৰে পৰা বৰ্তমানলৈ শ্ৰুতিৰ মাধ্যমেৰে