এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮৭
ৰাম-মালিকা ৷
এহি দশ গোটি, বাৰ অন্বয়,
জানিয়া সবে ভজিয়ো।
তেবে বৃন্দাবন, প্ৰবেশিল সিটো,
ভজন আবে দেখিয়ো॥
বৎস অসুৰক যিমতে বধিলা,
কৃষ্ণে কৰি মহা শীলা।
সিটো অসুৰৰ, শুনা যত আবে
দেহ মাজে প্ৰবেশিলা॥
বহু ভাষ্য যত, বচন এৰিব,
কৰিব ভক্তি নিশেষ।
গুৰু পাৱে মন, দিয়া সৰ্ব্বক্ষণ,
কৰিয়ো চিত্ত প্ৰবেশ॥
বৃক্ষ শিফাসম, ইন্দ্ৰিয়ক দমি,
মনক কৰিবে থিৰ।
বীৰ বুলি তাক, জানা বুধজন।
ধৰ্ম্মলভি ভৈল বীৰ॥
বিপস্থ বিমাৰ্গ, এৰি হোৱে তেবে
কৃষ্ণৰ সেৱাত ৰতি।
বাঢ়ে ভক্তিগণ, হোৱে শুদ্ধ মন,
কৃষ্ণত মিলে ভকতি॥
বামনাদি শাস্ত্ৰ, মৰ্ত্তক তেজিয়া,
কৰ্ম্মক কৰিবে নাশ।
বাহন নৌকাত, চৰিয়া তেখনে,
পাইবেক তাৰ আপাস॥
আসুৰীক বুদ্ধি, মনে দূৰ কৰি,
ভজিব কৃষ্ণৰ চৰণে।
