এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫১
ৰণ্ জেউতি
বাহুবল, ধনবল, বোলা মন্ত্ৰবল,
অধ্যাত্মৰ শক্তি বিনে নফলে সুফল।
সত্য দয়া ধৰ্ম্মবল, জিনে এয়ে ভূমণ্ডল,
এয়ে যে ব্ৰহ্মাৰে বাণী সৃষ্টি পাতনিৰ,
দৃঢ়বুদ্ধি-অঙ্কুশেৰে কৰাঁ মনস্থিৰ?
নহবা কৰ্ণৰ দৰে, নোৱাৰি শুনিব—
জীৱিত থাকিলে মই অস্ত্ৰ নধৰিব;
বৃদ্ধৰ কথা হে লয়, অতিবৃদ্ধ বোলে মই;—
হাজাৰ ৰথীৰে দিনে অযুত যোদ্ধাৰ—
প্ৰতিজ্ঞা কৰিলোঁ— প্ৰাণ কৰিম সংহাৰ;
ভূমিকম্প উল্কাপাত, বৃষ্টি কৰ্দ্দমৰ
ঘটক যিমানে ঘটে উৎপাত দৈবৰ।
ভীষ্মৰ পুৰুষকাৰ জলি যাব শেষবাৰ
ৰাখিব প্ৰতিজ্ঞা তাৰ, যোৱাঁ দুৰ্য্যোধন।
—ভাৰতৰ ভ্ৰাতৃ-হত্যা হ’ক আৰম্ভন!”
ছাড়ে কি যে সিংহনাদ উঠিয়ে ৰথত,
দুনাই গগন ফালে শঙ্খ নিনাদত!
গল ভীম আগ বাঢ়ি আস্ফোটেৰে নাদ কাঢ়ি
—অস্ত্ৰ ছাড়ি নগ্ন পদে, ই কি যুধিষ্ঠিৰ!
অবাক মানিলে দেখি দুয়ো পক্ষে বীৰ।
