পৃষ্ঠা:হৃদয়ৰ অৰণ্যত.pdf/১১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

মনে মোৰ ডেউকা মেলে দূৰলৈ—বহুদূৰলৈ
য’ত হৰপ্পা মহেঞ্জোদাৰোৰ নিজান গৰ্ভত
শুই আছে নিৰ্বিবাদে
হেজাৰ বছৰীয়া শাৰী শাৰী সুশৃঙ্খল পথ উপপথ।
সেয়াও তো মৃতুশীল মানুহৰে কীৰ্ত্তি।
জীৱন জগাই তোলা
সূৰ্য্যমুখী স্বপ্ন আৰু নিৰ্ভেজাল শ্ৰম;
শিল-বালি কঙ্কৰৰ সতে
সততাৰ, সাধুতাৰ সম অনুপাত
যুগে যুগে সৃষ্টি হয় বিনন্দীয়া যাউতিযুগীয়া।