পৃষ্ঠা:হৃদয়ৰ অৰণ্যত.pdf/১০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

মহানগৰীৰ পদপথত

মহানগৰীৰ পদপথত যেতিয়া মই খোজকাঢ়ো
মই যেন ধীৰপদে উভটি যাওঁ
প্ৰাগৈতিহাসিক সেই আৰণ্যক যুগলৈ
যিদিনা বাটে-ঘাটে চোপ লৈ থকা
অলেখ মৃত্যুৰ ফাঁকে ফাঁকে
অসহায় আদিম মানুহে বিচাৰি লৈছিল
জীয়াই থকাৰ পথ।
এক মৃত অজগৰৰ খণ্ডিত গলিত দেহৰ দৰে
পৰি থাকে মহানগৰীৰ পদপথ;
চৌপাশে স্তুপীকৃত আৱৰ্জনা
দুৰ্গন্ধত বন্ধ হব খোজে উশাহ নিশাহ।
লালসাৰ বাঢ়নি পানীয়ে
একাকাৰ কৰে প্ৰেয় ও শ্ৰেয়ৰ পথ;
ভঙা গঢ়াৰ কপট জুৱা চলে অবিৰত
পথচাৰীৰ ভৰি তলুৱাত পিছল মৃত্যুৰ স্পৰ্শ!
ৰাতিৰ অন্ধকাৰত জাগে আসুৰিক লিপ্সা
বিবেক সমাজবোধ
বিক্ৰী হয় পাচকিলো লোহাৰ দামত।
নগ্ন 'মেনহোল’ৰ ফাঁকেৰে
পুৱাৰ পোহৰত প্ৰকট হয়
সুপ্ৰাচীন নগৰীৰ কদৰ্য্য পঙ্কিল ছবি ,
মানুহৰ স্খলনৰ সুগভীৰ তলি।
কোব খোৱা চৰাইৰ দৰে