পৃষ্ঠা:স্তুতি মালা.pdf/৬৮

৫৪

স্তুতিমালা

 

হৰি হৰি ব্ৰহ্মা আদি দেৱতা অশেষ
 তোমাৰ চৰণ সেৱা কৰে; .
জগতৰ ৰক্ষা হেতু কৰালবদনী
 সদাশিৱে হৃদয়ত ধৰে।
বহুৰূপা দেবি তুমি ভুবনঈশ্বৰী
 মই পাপী অতি অভাজন;
কামাখ্যা বৰদা দেবি ক্ষমা অপৰাধ
 তযু পাৱে পশিলোঁ শৰণ॥

———০———

জ্ঞানযোগী স্তোত্ৰ।

ঈশ্বৰবিশ্বাসী আত্মশ্লাঘা নাই
 দন্তশূন্য যাৰ মন;
আচলতে জ্ঞানী তেওঁকেই জানি
 পশিলোঁ মই শৰণ।
গুৰুসৈৱা কৰে সৰল প্ৰকৃতি
 হিংসাশূন্য যাৰ মন;
আচলতে জ্ঞানী তেওঁকেই জানি
 পশিলোঁ মই শৰণ।
অতি স্থিৰ বুদ্ধি ইন্দ্ৰিয়সংযমী
 পৰম পবিত্ৰ মন;