এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৫
স্তুতিমালা
আচলতে জ্ঞানী তেওঁকেই জানি
পশিলোঁ মই শৰণ।
জন্ম মৃত্যু জৰা দুঃখৰ কাৰণ
একোৱে নিপীড়ে মন;
আচলতে জ্ঞানী তেওঁকেই জানি
পশিলোঁ মই শৰণ।
পুত্ৰদাৰাসুখে উদাসীন অতি
অনাশক্ত যাৰ মন;
আচলতে জ্ঞানী তেওঁকেই জানি
পশিলোঁ মই শৰণ।
মায়াময় ইতো অনিত্য সংসাৰ
লভি এই তত্ত্বজ্ঞান;
নিৰ্জ্জনত থাকি অচলা ভক্তিৰে
ঈশ্বৰক কৰে ধ্যান।
জ্ঞানযোগী দিয়া জ্ঞানৰ পোহৰ
অজ্ঞানআঁধাৰ নাশা;
দিয়া তত্ত্বজ্ঞান কৰা পৰিত্ৰাণ
তোমাৰ চৰণে ৰাখা।
