এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৬
স্তুতিমালা
সখা কৃষ্ণ আৰু যাদবো বুলিছোঁ
সাদৰি মাতিছোঁ কত;
নাজানি তোমাৰ মহিমা অপাৰ
অপৰাধ শত শত;
উঠোঁতে বহোঁতে খাওঁতে শোওঁতে
কৰিছোঁ যতেক মান;
সি সবাকো প্ৰভু ক্ষমা কৰা তুমি
জানিয়া মই অজ্ঞান।
পিতা পূজ্য তুমি গুৰু গৰিয়ান
অচৰো চৰ লোকৰ;
অসীম প্ৰভাৱ তোমাৰ সমান
নেদেখোঁহোঁ মই আন।
হেন জানি দেৱ স্বৰূপ দেখোৱা
প্ৰসন্ন হুয়োক স্বামী;
দণ্ডবৎ হুয়া তোমাৰ চৰণে
কাকূতি কৰিছোঁ আমি।
পুত্ৰ-অপৰাধ পিতাই যিদৰে
নিজগুণে ক্ষমা কৰে;
সুহৃদ মিত্ৰক প্ৰিয় জনে সদা
দোষতে যিদৰে নেৰে;
যিদৰে পত্নীৰো স্বামী প্ৰীতিভাৱে
সহে অপৰাধ শত।
