পৃষ্ঠা:সৌপ্তিক পৰ্ব্ব.djvu/১৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
সৌপ্তিক পৰ্ব্ব।

কৰিছো প্ৰতিজ্ঞা মই ৰজাৰ আগত।
সকলে কৰিম নাশ তোমাৰ কথাত॥
ক্ষত্ৰধৰ্ম্ম আছে হেন কয় গুণীজন।
ক্ষত্ৰিয়ে কৰিব নিজ প্ৰতিজ্ঞা পালন॥
শত্ৰুক কৰিব ক্ষয় অশেষ প্ৰকাৰে।
ৰিপু সংহাৰিব বলে ছলে কৌশলেৰে॥
লইছো ক্ষত্ৰিয় ধৰ্ম্ম জন্মি দ্বিজ কুলে।
ক্ষত্ৰিয় স্বভাবে নাশ কৰিম সমূলে॥
দুৰাচাৰ শত্ৰু মোৰ দ্ৰুপদ নন্দন।
অন্যায়ে পিতাক মোৰ কৰিলে নিধন॥
সেই হেতু ধৃষ্টদ্যুম্ন আজি সংহাৰিম।
অন্যায়ে বা ছলে বলে নিশ্চয় বধিম॥
পাঞ্চাল পাণ্ডবে আজি কৰিম নিধন।
এই বুলি অশ্বত্থামা কৰয় গৰ্জ্জন॥
মৌণ হই ৰলে কৃপ নকয় বচন।
মহা বেগে যায় দ্ৰোণি অতি ক্ৰোধ মন॥
পাছে পাছে দুইজন কৰয় গমন।
শিবিৰ দ্বাৰত উত্তৰিলে তিন জন॥
দেখে বহি আছে দ্বাৰে নৰ একজন।
বিভূতি ভূষিত সৰ্পমালা ত্ৰিলোচন॥