সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:সৌপ্তিক পৰ্ব্ব.djvu/১৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০
সৌপ্তিক পৰ্ব্ব।

বাঘছাল কটিত কৰত শিঙ্গা আছে।
চতুৰ্ভুজ দিব্যৰূপ দৰশিলে পাছে॥
এইৰূপে দ্বাৰ ৰক্ষা কৰয় শঙ্কৰ।
নিষেধ কৰয় তাক যাইবে ভিতৰ॥
দ্ৰোণিয়ে কহয় যাওঁ শিবিৰ ভিতৰ।
প্ৰাণে যদি ভয় থাকে তেন্তে এৰা দ্বাৰ॥
হেন শুনি কয় শিব ছদ্মবেশ ধাৰী।
পুৰী ৰক্ষা হেতু মই আছোহো দুৱাৰী॥
একেশ্বৰে আছো মই পুৰী ৰক্ষী হই।
মোক নিজিনিলে পুৰে যাইবে নপাৰয়॥
হেন শুনি কোপে দ্ৰোণি মাৰে নানা বাণ
মুখ মেলি সেই সব গিলে ভগবান॥
যত বাণ মাৰে দ্ৰোনি খাই ত্ৰিলোচন।
হেন দেখি ভয় পালে দ্ৰোণৰ নন্দন॥
তুণ শূন্য হলে আৰু হাতে নাই অস্ত্ৰ।
বিস্ময় মানিলে বীৰ হইয়া নিৰস্ত্ৰ॥
সামান্য মানুহ নহেবেক ইটো জন।
হেন ভাবি শোধে তাঙ্ক দ্ৰোণৰ নন্দন॥
এক নিবেদন মোৰ শুনা মহাজন।
মনুষ্যৰ প্ৰাণে বাণ খাই কোনজন॥