পৃষ্ঠা:সূতিকা পটল.djvu/৯৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮২
সূতিকা পটল।

আমাশয়৷

দেখা যদি শৌচৰ অন্তত বল পড়ে।
আমাশয় পীড়াৰ লক্ষণে তাক কৰে॥
গুৰু পক্ক বস্তু সমুদায় নুখুৱাই।
লথৰিকো নেদিব দুগ্ধত মিশলাই॥
সাগু আৰাৰুট ভক্ষ্য নিয়ম উত্তম।
লথৰিও ভাল কিন্তু গুণে নুই সম॥
সঘনে সঘনে অল্প অল্প শৌচ কৰে।
গুটী বান্ধা মলে শৌচ বন্ধ কৰি ধৰে॥
এৰণ্ডৰ তৈলক খুৱাব সি কালত।
বাহিৰ হইব পেটে মল আছে যত॥
শৌচে বসি বালকে দেয়য় বহু বল।
চক্ষুঃ মুখ ৰঙা হয় নােলৱয় মল॥
মলৰ লগত গুহ্য কাটি ৰক্ত পড়ে।
অতি কঠিনতা মলে ই দুৰ্গুণ কৰে॥
শীঘ্ৰে যদি নিবাৰণ চেষ্টা নকৰয়।
পেটে পীড়া, আৰ্শঃ ৰোগ, হোৱে আমাশয়॥
গন্ধকৰ চূর্ণ আট ৰতি পৰিমাণ।
দুগ্ধ মিশলাই ৰাত্ৰে কৰাইব পান॥
গন্ধকৰ গুণে মল পাতল পড়িব।
ঢিলা হই মল সব ওলাই পড়িব॥
শুইবাৰ সময়ে খুৱাব কিছু কাল।
দিন চাৰি পাঁচ খুৱাইলে হব ভাল॥

⸺⸻