পৃষ্ঠা:সূতিকা পটল.djvu/৫০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৬
সূতিকা পটল।

যদি মেৰ ভাঙিবাত বিলম্ব হোৱয়৷
তাতো বালকৰ জানা প্ৰাণৰ সংশয়॥
এতেকে শিশুৰ নাভী পক্ষে বাঁধ দিবা
জননীৰ গৰ্ভ পক্ষে তাকেই কৰিবা॥
সূক্ষ্ম ৰজ্জু দিয়া সেই দুই বাঁধ দিলে।
উভয় পক্ষত কোন বিপত্তি নিমিলে॥
তীক্ষ্ণধাৰ কেচি * হাতে ধৰি সাৱধানে
গলত বেষ্টিত নাড়ী কাটিবা সন্ধানে॥
বিলম্ব নকৰি কাৰ্য্য সাধিব সত্বৰে।
সাধিবা সত্বৰে কিন্তু, অভ্ৰান্ত অন্তৰে

⸺⸺

মস্তক ওলালে।

বিনোদিনী বেলে কিয় হৈলে হেন গতি৷
মাথা বাহিৰিয়া শিশু ৰহিল সংপ্ৰতি॥
লক্ষ্মীয়ে বোলয় ইতো নিয়ম আছয়।
সহসা ভূমিষ্ট নোহে ক্ৰমে প্ৰসসৱ॥
বিনোদিনী বোলে লক্ষ্মী কথা শুধোঁ তোক
মাথা ধৰি টানিলে কি নাহে বাহিৰোক॥
হাঁৰে সৰ্ব্বনাশ বুলি হাহৈ লক্ষ্মী আই।
সিকথা কৰিলে বালকৰ ৰক্ষা নাই॥
স্বন্ধ অধোভাগে এক খণ্ড অস্থি আছে।
লগ্ন হুয়া এক শিৰা আছে তাৰ কাছে॥

মেখৰাজ৷