সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:সূতিকা পটল.djvu/৪৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩২
সূতিকা পটল৷


প্ৰসৱৰ দ্বিতীয় অৱস্থা আৰু শিশু

ভূমিত পৰি ঘনশ্বাস কাঢ়িব

ধৰিলে যি যি কৰিব লাগে

সেই সেই কথা।

⸺⸺

প্ৰসৱৰ সময় কৰ্ত্তব্য।

পুনৰপি মোহিনীক লক্ষ্মী পৰীক্ষিলা।
বাম কক্ষ অধঃ ৰাখি * শুৱাইব দিলা॥
হইল জৰায়ু মুক্ত হোৱা সাৱধান।
প্ৰসৱৰ আছে কাল অল্প কিছু মান॥
বিনোদিনী বোলে তোৰ কাণ্ড আচৰিত।
সাধাৰণ জনৰ সম্পূৰ্ণ বিপৰীত॥
অন্যে বল দিয়াৱে পোৱাতি বহুৱাই৷
তোৰ কিয় মনত হেনয় বুদ্ধি নাই॥
লক্ষ্মী বোলে ময়ো দেখি শুনি আছোঁ আক।
পোৱাতিক বোলে উৰু দাঙি বহিবাক॥
আৰু বোলে পাৰ্য্যমাণে বল দিয়া দিয়া।
দু:খ দেখি পোৱাতিৰ মোৰ ফাটে হিয়া॥
দেখা সিতো কত বড় বিঘ্নৰ বিষয়।
শিশুৰ মস্তক যদি ভূমিত পড়য়॥

⸻⸺⸻⸺⸻⸺

বাম কক্ষ অধঃ ৰাখি—বাওঁ ফালে কাটি কৰি।