এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[৬৩]
বাসৱ সন্ততি হোৱা তোৰ পাণ্ডু, বাপ।
তোহোৰ পুৰুষে নকৰিলে কোন পাপ॥
এক দ্ৰৌপদীক যেবে হৰে পঞ্চ ভাই।
হেন অকুলিনী অংশ একো স্থানে নাই॥
মাধৱ গোবিন্দ তুমি সবাৰো নায়ক।
ধৰ্ম্মক্ষয় কৰি তুমি বঢ়াইলাহা আক॥
পাণ্ডব যেনয় হয় আমিয়ো তেনয়।
সমভাৱ এড়ি পাণ্ডৱক কৰা জয়॥
মিছা জীৱনক লাগি তুমি বান হানী।
তাক লাগি প্ৰভু পণ্য কৰিলাহা হানী॥
পৰম পুৰুষ হৰি তৈলা অৱতাৰ।
ভাল মন্দ গুণা গুণ নকৰি বিচাৰ॥
কাক মাৰি হৰুৱাইলা সুবৰ্ণৰ শৰ।
হস্তী দিয়া গাধক যে আনিলাহা ঘৰ॥
মুকুতাক এৰি কাঞ্চন মণি লৈলা তুলি।
আমাক এৰিলা অৰ্জ্জুনক বৰ বুলি॥
উতপতিভৈলা তুমি গোৱালৰ ঘৰ।
নিচিনিলা বাপ তুমি আপোন যে পৰ॥
দধি দুগ্ধ এৰি তুমি ঘোলা পানী খাহা।
হৰি হৰি নাৰায়ণ বৰ দুখ পাহা॥
নাৰায়ণ তোমাক স্বৰ্গত কৰে স্থিতি।
আৰ যেন নাসা তুমি অৰ্জ্জুনৰ তিতি॥
