পৃষ্ঠা:সীতা হৰণ.djvu/৪২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৮
সীতা হৰণ নাটক।


লাগিল সন্দেহ মোৰ
কোন সেই বনবাসী,
কিয়বা কৰিছে বনেবাস;
শুনিবৰ মনে
গলোঁ দাদা নৰৰ পাশত।
কি কম দুৰ্দ্দশা;
বিনা দোষে কঠুৱা লক্ষ্মণে—
ঘোৰ শাস্তি দিলে মোক কাণনাক কাটি
ৰাৱণ— শুনিলানে মন্ত্ৰিবৰ!
তপস্বী মনিষে
কি কৰিলে অপমান ৰক্ষৰ বংশত।
শূৰ্প— শুনা দাদা আৰু আচৰিত!
অকল শ্ৰীৰামে;
খৰ দূষণকে আদি
দণ্ডক ৰখিয়া সেনা বধিলে সকলো।
ৰাৱণ— আচৰিত!
সপোণ বাতৰি যেন,
অসম্ভৱ বাৰ্ত্তা ইটো
নহয় প্ৰত্যয় মোৰ মনে।