পৃষ্ঠা:সীতা হৰণ.djvu/৪১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৭
সীতা হৰণ নাটক।


পুত্ৰ মেঘনাদ—
কুম্ভকৰ্ণ ভাই,
কঠোৰ যন্ত্ৰনা দিয়ে তোক!
কোন মূঢ় সিটো।
গৰুড়ক সৰ্পে,-শৃগালে বাঘক,
অথবা হৰিণে,
নকৰিলে মৃগেন্দ্ৰক ভয়।
টুটিল আয়ুশকাৰ অৱণীৰ মাজে?
শূৰ্প— (কান্দি২) কিবা শোধা অভাগীৰ কথা!
নপঠোৱা দূত;
নকৰা খবৰ তুমি
দণ্ডকৰ কি হ’ল বিলাই।
শ্ৰীৰাম লক্ষ্মণ নামে;
গোদাবৰী তীৰে—
তপস্বীৰ বেশ ধৰি
পজাকৰি আছে দুই নৰ,
লগত সুন্দৰী সীতা ৰামৰ তিৰোতা।
গইছিলো অভাগিণী-গোদাবৰী ঘাটে,
ৰাক্ষসৰ বনে—
নিশঙ্কে কৰিছে বাস নৰে