পৃষ্ঠা:সীতা হৰণ.djvu/৪৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৯
সীতা হৰণ নাটক।

মন্ত্ৰি— মহাৰাজ! নহয় সপোন,
 দিঠকতে শূৰ্পণখা
 দিলে সমাচাৰ।
ৰৱণ- খৰ দুষণকে আদি
 মহা মহা বীৰগণ মোৰ;
 সংহৰিলে বনবাসী নৰে।
 কি আশ্চৰ্য্য কথা।
 সাৰথি;
 যাওঁ ময় পঞ্চৱৰ্তী
 আনা সাজি
 তুৰত্তে পূস্পকৰ ৰথ।
 মন্ত্ৰি!
 ৰাজ কাৰ্য্য থাকোক স্থগিত আজি;
 যোৱা সবে সভা ভঙ্গ কৰি।
মন্ত্ৰি- শিৰোধাৰ্য্য যিবা আজ্ঞা।
 (সভা সদ সকলৰ প্ৰস্থান )
ৰাবণ— শূৰ্প! থাকতই আন্তঃপুৰে;
 নিশ্চয় আনিম বান্ধি—
 বনবাসী ৰাম লক্ষ্মণ।
শূৰ্প— যোৱাঁ দাদা নকৰাঁ পলম৷