পৃষ্ঠা:সীতা হৰণ.djvu/৪০

৩৬

সীতা হৰণ নাটক

ৰাৱণ— মন্ত্ৰিবৰ!
হ’লনে নহল শেষ।
দণ্ডকৰ ঋষি মুনিগণ,
নেপালোঁ বাতৰি বহুদিন।
জানো কিবা অথন্তৰ-
ঘটিছে দণ্ডক ৰাজ্যে মোৰ!
পঠোৱা দূতক শীঘ্ৰে, আনোক বাৰতা।
মন্ত্ৰি— চিন্তা কৰাঁ দুৰ।
তুৰন্তে অনাম বাৰ্ত্তা দাসে।
( দুতলৈ চাই) দূত! নকৰি পলম—
আনা শীঘ্ৰে
দণ্ডকৰ শুভ সমাচাৰ।
দূত— শিৰোধাৰ্য্য যিবা আজ্ঞা।
(দূতৰ প্ৰস্থান, শূৰ্পৰ প্ৰবেশ)
ৰাৱণ— কি ঘটিল শূৰ্প তোৰ!
নাক কাণ কাৰ্টি—
কোনে দিলে—
এনুৱা দোৰ্ঘোৰ দণ্ড আজি?
ত্ৰিভুবন জয়ী
থাকোতে জীবিত লঙ্কেশ্বৰ;