সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:সীতা.pdf/২৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১৬
২য় অ ৩য় দৃ
সীতা


৩য় দৃশ্য—ৰাজ-ভৱনৰ কক্ষ।

(ৰাম আৰু বশিষ্ঠ)

ৰাম— পৰাহলে আপোনাৰ আজ্ঞা, জননীৰ আজ্ঞা পালন কৰিলোহেতেন দেৱ।
বশিষ্ঠ— পালন কৰিব নোৱাৰাৰ কথা ইয়াত একো নাই।
ৰাম— মোৰ পক্ষে যজ্ঞ অসম্ভব, আপুনি ভাবি চাওক।
বশিষ্ঠ— অসম্ভব নহয়, ৰামৰ পক্ষে অশ্বমেধ সম্ভব।
ৰাম— ক্ষমা কৰিব, মই অশ্বমেধ কৰিব নোৱাৰো। আৰু বিধি–
বশিষ্ঠ— অশ্বমেধৰ বিধিৰ বাবে চিন্তা নকৰিবাঁ, সেইবাবে মই আছো।
ৰাম— মোক মাৰ্জ্জনা কৰিব, যজ্ঞ হোৱাৰ সম্ভাৱনা নাই; মই অসমৰ্থ।
বশিষ্ঠ— ৰাজ্যৰ মঙ্গলৰ বাবে প্ৰজাৰ কল্যাণৰ বাবে আৰু তোমাৰো মনৰ শান্তিৰ বাবে যজ্ঞ প্ৰয়োজন—অতি প্ৰয়োজন। আৰু, অযোধ্যাৰ ৰজা যদি অশ্বমেধ কৰিবলৈ অসমৰ্থ, তেন্তে সমৰ্থ কোন ৰাম?
ৰাম— বিধিমতে যজ্ঞ কৰিবলৈ অযোধ্যাৰ ৰজা অসমৰ্থ গুৰুদেব; আজি অযোধ্যাৰ ৰাণী নাই—সীতা নাই।
বশিষ্ঠ— সেই কথা—সেই কথা, মোৰ মনত পৰা নাছিল। (ভাবি) কিন্তু সেইটোৱেই যজ্ঞৰ প্ৰধান অন্তৰায় নহয় ৰাম। ৰাজধৰ্ম্মত অবিধিয় নহয়,—দ্বিতীয়বাৰ সংসাৰী হোৱা—
ৰাম— দ্বিতীয়বাৰ সংসাৰী হোৱা! গুৰুদেব!
বশিষ্ঠ— পুনৰ সংসাৰী হোৱা ম‍ই ভাল দেখো ৰাম তোমাৰ বৈৰাগ্য এৰি, পুনৰ সুস্থিৰ ভাবে ৰাজ-ধৰ্ম্ম পালন কৰাঁ। আৰু, ৰজাৰ কৰ্ত্তব্য অশ্বমেধ আয়োজন কৰাঁ।