পৃষ্ঠা:সীতা.pdf/২৩

২য় অ ১ম দৃ]

১৩

সীতা

ৰাম—

বিনা দোষে নিৰ্য্যাতিতা সতী জানকীৰ প্ৰতিবিন্দু অশ্ৰুৰ তাপত ৰাম যাব, প্ৰজা যাব, ভস্ম হ’ব অযোধ্যা নগৰী। সতি, সীতা, প্ৰিৱে মোৰ— [দূৰত বৈতালিকৰ গীত। কত আগমনি ৰচিলো যতনে, নিতে নৱ নৱ সুৰ, নিৰলে গীতৰ লহৰি উঠিলে, পৱনে কৰিলে দূৰ। শত আগমনি বেথাৰ ৰাগিণী, নুশুনিলাঁ মোৰ কৰুণ বিননি, নয়নে নেদেখে, নয়ন নীৰতে মলচি ধৰিলো সুৰ, গীতৰ মাজতো নিদিলাহি দেখা পূজাৰ মূৰুতি মোৰ॥

ৰাম—	সীতা প্ৰিয়ত্তমা মোৰ।

⸻