এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
দ্বিতীয় অঙ্ক
১ম দৃশ্য—ৰাজ-ভৱনৰ কক্ষ
(ৰাম আৰু দুৰ্ম্মুখ)
| ৰাম— | প্ৰজা পীড়িত, ৰাজ্যত অশান্তি, চৌদিশে অমঙ্গল? কিন্তু দুৰ্ম্মুখ,কিয়? এতিয়া আৰু শূদ্ৰকে ব্ৰহ্ম উপাসনা নকৰে, কলঙ্কিনী সীতা নাই, তথাপিও প্ৰজাৰ, ৰাজ্যৰ শান্তি নাই কিয়? |
| দুৰ্ম্মুখ— | প্ৰভু— |
| ৰাম— | যোৱাঁ দুৰ্ম্মুখ, এতিয়া মোৰ বিশ্ৰামৰ সময়। |
| দুৰ্ম্মুখ— | —প্ৰভু প্ৰজাৰ— |
| ৰাম— | যোৱাঁ দুৰ্ম্মুখ। প্ৰজাৰ হিত চিন্তা কৰি, প্ৰজাৰ কল্যাণ কামনা কৰি এতিয়া ক্লান্ত মই; বিশ্ৰামৰ প্ৰয়োজন। পাচত ৰামে গভীৰ চিন্তা কৰি চাব, আকৌ কোন নিৰপৰাধীক হত্যা কৰি, কোন সন্তান-সম্ভবা অৱলা সতীক কলঙ্কিনী বুলি নিৰ্ব্বাসীতা কৰি, প্ৰজাৰ সুখ শান্তি পুনৰ ঘূৰাই আনিব পাৰি —এতিয়া নহয়। |
| দুৰ্ম্মুখ— | জানকী মাতৃৰ বাবে প্ৰজা অনুতপ্ত প্ৰভু। |
| ৰাম— | প্ৰজা অনুতপ্ত? হাঃ হাঃ হাঃ প্ৰজাৰ পৰম অনুগ্ৰহ! জানকী অতি ভাগ্যৱতী! যোৱা দুৰ্ম্মখ, যোৱাঁ যোৱা, মোৰ বিশ্ৰামত, মোৰ ধ্যানত ব্যাঘাত নজন্মাবা। |
| দুৰ্ম্মুখ— | যিবা আজ্ঞা প্ৰভু। (প্ৰস্থান) |
