এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১ম অ ৪ৰ্থ দৃ]
৯
সীতা
৪ৰ্থ দৃশ্য-বাল্মিকিৰ আশ্ৰমৰ এভাগ।
( লক্ষ্মণ আৰু সীতা )
| লক্ষ্মণ— | দেবি, এয়ে তপোবনৰ শেষ সীমা। |
| সীতা— | অতি মনোৰম স্থান লক্ষ্মণ। |
| লক্ষ্মণ— | হয়, অতি ৰম্য স্থান। ওপৰে সুনীল গগন, তলত শ্যামল তৃণৰাজী, অদুৰত তমসা — অতি শান্তিময় স্থান। নিয়তিয়ে যাক সংসাৰৰ পৰা বিছিন্ন কৰি দিয়ে, সেইজনৰ এই আশ্ৰমেই একমাত্ৰ আশ্ৰয়ৰ স্থলী দেবি। |
| সীতা— | সঁচা কথা। বাৰু, সৌ ফালে সৌৱা কি লক্ষ্মণ? |
| লক্ষ্মণ— | বাল্মিকিৰ বিদ্যাপীঠ। |
| সীতা— | আৰু তাৰ কাষৰ সেয়া? |
| লক্ষ্মণ— | বাল্মিকিৰ পৰ্ণ-কুটিৰ —অতি নিৰাপদ স্থান দেবি। |
| সীতা— | মোৰ আৰু ভাগৰ লাগিছে লক্ষ্মণ, ঘূৰি যাওঁগৈ ব’লা। |
| লক্ষ্মণ— | দেবি— |
| সীতা— | আহা উভতি যাওঁ আৰু। |
| লক্ষ্মণ— | দেবি—দেবি—উঃ— |
| সীতা— | কি হ’ল লক্ষ্মণ, তোমাৰ চকুত লোতকৰ ধাৰ বৈছে কিয়? |
| লক্ষ্মণ— | দিয়া অভিশাপ দেবি,
অশ্ৰু যেন চিৰ সঙ্গী হয় লক্ষ্মণৰ। |
| সীতা— | তুমি কি কৈছা মই একো বুজা নাই। ব’লা লক্ষ্মণ, বেলি হলে লাগে ৰঘুপতিয়ে চিন্তা কৰিব। |
| লক্ষ্মণ— | চিন্তা আৰু নকৰে ৰাঘবে।
দেবি,— |
