সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:সিপুৰীৰ বাতৰি.djvu/৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

(১৩)

  পালোঁ গৈ আলয়, প্ৰকাণ্ড দুৰ্জ্জয়,
  দেখি লাগে ভয়, চিত্তৰ সংশয়;
নৰ-নাৰী কত তাত সংখ্যাৰ অতীত।
দেখি মোৰ অন্তঃপ্ৰাণ হল বিচলিত।

(১৪)

  হল আদৰ্শন ৰমণী-ৰতন,
  প্ৰবোধ-বচন বুলি ঘনে-ঘন;
সুন্দৰীক আৰু দেখা পাম কোনো কালে?
উভতি আহিম বুলি দেখেন নকলে!

(১৫)

  দুন্দুভিৰ মাত উঠি অকস্মাত্
  মন্দিৰৰ গাত হল প্ৰতিঘাত;
নৰ নাৰী যত আমি ভিতৰ সোমালোঁ।
মন্দিৰত আদেশৰ প্ৰতীক্ষা কৰিলোঁ।

(১৬)

  পুৰুষ-প্ৰবৰ, উঠি মঞ্চ বৰ,
 কৰিলে প্ৰচাৰ আদেশ ইবাৰ।
মহান্ পুৰুষ কোন্, ৰূপ অদভুত?
জানিলোঁ স্বৰ্গত এওঁ ঈশ্বৰৰ দূত।