এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
“ভয় পোৱাঁ বুলি জানি হে সমূলি
নিবলৈ ইবেলি আহোঁ এই থলী;
আহিছোঁ তোমাৰ মই গুচাবলৈ শোক ।
জানিবা কামনা-শূন্য বুলি আজি মোক ।”
কৰিলোঁ প্ৰস্থান এৰি সেই থান;
পুৰীৰ ব্যাখ্যান, কত কথা জান
দিলে মোক আগ্ৰহেৰে বাটত সুন্দৰী ।
বুজালে পুৰীৰ নানা দৃশ্য দয়া কৰি ।
যাওঁতে যাওঁতে, খোজ চলাওঁতে,
খোজটি ওভতে, চলোঁ কোনো মতে;
“কোৱাঁ হে সুন্দৰী কিয় চলা নাই ভৰি ।
কিহবাই টানে মোক পিচ ফালে ধৰি !”
“একোটি নহয়, নাই একো ভয় ,
ব’লাঁ আগলই, ব্যৱস্থিত হই;
পৃথিবীৰ প্ৰিয়জনে কৰিছে চিন্তন ।
সেয়ে পিচ ফালে কৰে জানা আকৰ্ষণ ।”
