সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:সিপুৰীৰ বাতৰি.djvu/৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৫)

  চাওঁ মুখলই একেথৰ হই;
  মাত-বোল নাই, আছোঁ মাথোঁ চাই;
দেখিছিলোঁ সুন্দৰীক ক’বাত কিজানি!
লাগিছে চিনাকি যেন দেখোন মু’খনি!

(৬)

  মনোভাৱ জানি, লাহেকৈ কামিনী
  বুলিলে বচনি, মৃদু-মধু ধ্বনিঃ—
“তৱ প্ৰেম-ভিখাৰিণী ছিলোঁ একালত ।
প্ৰত্যাখ্যান কৰিছিল, পৰে নে মনত? ”

(৭)।

  পূৰ্ব্ব বিবৰণ কৰি সোৱঁৰণ,
  লাজত মগন হলোঁ তেতিক্ষণ;
মনোভাৱ বুজি মোৰ বুলিলে সুন্দৰী,
মধুৰ বচন মিচিকীয়া হাঁহি মাৰিঃ—

(৮)

  নোপোৱাঁ হে ব্যথা, এৰাঁ পূৰ্ব্ব কথা;
  নাভাবাঁ অযথা পৃথিবীৰ প্ৰথা;
জগতক দেখুৱালোঁ ওখ পাটোৱান ।
সতীত্ব-গুণেৰে পাওঁ এই মহাথান ।