সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:সিপুৰীৰ বাতৰি.djvu/৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
সিপুৰীৰ বাতৰি।
(১)

  মৰণ-দুৱাৰ  এৰিলো ইবাৰ
  নাই অন্ধকাৰ,  পোহৰ অপাৰ;
গই গই পালোঁ এটি বিশ্ৰাম-ভৱন
বহিলোঁ ঠাইতে পাই এখনি আসন।

(২)

  অকলশৰীয়া,  লাগে বৰ বেয়া
  নাই লগৰীয়া, ভাবোঁ এয়া-সেয়া;
পতা নাই কথা মই আজি বহু পৰ।
পাম নে লগৰী কোনো বাটৰ লগৰ?

(৩)

  দীৰ্ঘ-আয়তনা,  আতি সুলোচনা
  এনেতে এজনা  উপস্থিত কন্যা;
হব পায় এওঁ কোনো স্বৰ্গ-অপেচৰী।
আহিছে হবলৈ মোৰ বাটৰ লগৰী।

(৪)

  “আহিছা নো কোন্‌, যেনে কেঁচা সোণ,
  ধৰি কত ধুন,  বুজাই আপোন?
মনে মনে থাকি মই বৰ বেয়া পাওঁ।
আহাঁ দুয়ো কথা পাতি ভাগৰ গুচাওঁ।”