সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:সিপুৰীৰ বাতৰি.djvu/২২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
 

(৬৯)

  শুনিলোঁ গম্ভীৰ ধ্বনি দুন্দুভিৰ;
  আহি ধীৰে-ধীৰ সোমালোঁ মন্দিৰ;
লগতে সোমাল কান্তা নিৰাতঙ্ক-মন।
দুৱৰীক ধৰষিলে সতীত্ব-কিৰণ!

(৭০)

  হলোঁ চিন্তাযুত, ভাবনা বহুত;
  মহিমা-সংযুত ঈশ্বৰৰ দূত
বোলে বাক্য, “লোৱাঁ জন্ম তুমি পৃথিবীত।
ঈশ্বৰৰ অভিপ্ৰায় কৰোঁ বিজ্ঞপিত।”

(৭১)

  মনৰ খুকুৰি গল গৈ আঁতৰি;
  যেন শান্তি-বাৰি বৰষে এধানি;
হোৱা নাই দুৰ্গ মোৰ অবৰোধ-স্থান!
নালাগে কৰিব ৰিপু-সৰোবৰ-স্নান!

(৭২)

  পৰীক্ষাৰ পাৰ  এই বাৰ;
  কাৰণ ইয়াৰ জানো এয়ে সাৰ :—
প্ৰবৃত্তি-শোধনী প্ৰেয়সীৰ পতি-ভক্তি!
আৰু পৃথিবীৰ মহা-আকৰ্ষণ-শক্তি!