পৃষ্ঠা:সিপুৰীৰ বাতৰি.djvu/১৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩
সিপুৰীৰ বাতৰি।
 
(৪৯)

 কাণেৰে বচন  কৰিলোঁ শ্ৰৱণ;
 হৃদয়-কম্পন  নোহে একো ক্ষণ;
হৃদয়ত ভাবোঁ মাথোঁ পৃথিবী স্নেহৰ,
ভাৰ্য্যা বন্ধু অসমৰ প্ৰিয় নাৰী নৰ ।

(৫০)

 বুলিলে সুন্দৰী,  “কোঁৱা নিষ্ঠ কৰি,
 ৰিপুৰ বাতৰি  শুনি আছা ডৰি?
আৰু শোধনৰ হেতু আছে সৰোবৰ ৷
স্নান কৰি হব পাৰি নিৰ্ম্মল-অন্তৰ ।

(৫১)

 “ছয় সৰোবৰ  সৌৱা মনোহৰ,
 বহল ডাঙ্গৰ,  পানী নিকা বৰ;
প্ৰত্যেক ৰিপুৰ চোৱাঁ ভিন্ন সৰোবৰ।
স্নানিলে এৰায় সেই ৰিপুৰ বিকাৰ।

(৫২)

 “তন্ময় ভাবেৰে  যদি স্নান কৰে,
 তেনেহলে নৰে  শুদ্ধ হব পাৰে;
তেতিয়াও যদি কাৰো নহয় শোধন,
কৰিব ঈশ্বৰে নৱ আজ্ঞা বিজ্ঞাপন ।”