সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:সিপুৰীৰ বাতৰি.djvu/১৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২
সিপুৰীৰ বাতৰি
 
(৪৫)

 “একো একো জন  গৰ্ব্বিত নন্দন,
 স্বৰ্ণ-সিংহাসন  ধিক্কাৰে সঘন ;
দম্ভ বুজাবলৈ কোনো লগৰীয়া নাই ।
মদান্ধ নৰৰ জানা এয়েই বিলাই ।

(৪৬)

 “ক্ৰমে ভাবি চায়,  দম্ভ আঁতৰায়,
 মূৰাটি দোঁৱায়,  কৰি হাঁয় হাঁয় ;
এইৰূপে প্ৰবৃত্তিৰ হয় নিৰ্ব্বাপন ৷
ইদৰে শোধিত হয় মদমত্ত জন ।

(৪৭)

 “সউ চোৱাঁ গড়,  মাৎসৰ্য্যৰ ঘৰ,
 যত নাৰী নৰ  পৰশ্ৰী-কাতৰ ;
পৰশ্ৰী নিৰখি যতমানে শোক পায়,
পৰৰ ঐশ্বৰ্য্য তত গুণে বাঢ়ি যায় ।

(৪৮)

 “ইদৰে প্ৰবৃত্তি  ক্ৰমে যায় টুটি ;
 নৰ লটি-ঘটি,  নিৰাশ সম্প্ৰতি ;
নৰৰ ইৰূপে হয় প্ৰবৃত্তি-শোধন ।
দয়াময় ঈশ্বৰৰ বিচিত্ৰ শাসন !”