এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৫৩)
ভয় ভয় কৰি শুধিলোঁ—“সুন্দৰী,
নৰকলৈ পৰি সেই নৰ নাৰী
যাব নে, যাব নে কোৱাঁ, কৰি অনুগ্ৰহ।
নৰকত হয় বোলে পাপীৰ নিগ্ৰহ!”
(৫৪)
বুলিলে সুন্দৰী— “কওঁ নিষ্ঠ কৰি,
নৰক-বাতৰি জনাব নোৱাৰি।
জনা নাই মই, ক’ত নৰকৰ ধাম।
নহব সন্ত্ৰস্ত শুনি নৰকৰ নাম।
(৫৫)
“জানো মাথোঁ মই, প্ৰবৃত্তিৰ হয়
দাস সমুদায় মানুহ নিশ্চয়;
প্ৰবৃত্তি-বিকাৰ ঘটি আহে নৰ নাৰী।
সবাৰো শোধন সাধে এই সূক্ষ্ম পুৰী।
(৫৬)
“বিকাৰ পাচত ৰয় অন্তৰত
যদি ই থানত পৰীক্ষা-শেষত—
তেনেহলে যাব তেওঁ সংসাৰ-ধামলৈ,
বলৱন্ত প্ৰবৃত্তিৰ শুদ্ধি সাধিবলৈ।
